KVIKMYNDAGERÐARMENN Í VANDA.

Kvikmyndagerðarmenn voru borubrattir á Borgarfundi sínum í kvöld og ákaft klappað þegar forsvarsmenn gáfu fréttakonu skýrzlu um ástandið.  Sem kvistur af sama meiði veit ég að sjónvarpið er forsenda innlendrar kvikmyndaframleiðslu, ekki bara sem kaupandi heldur nánast sá eini.   Kvikmyndagerðarmenn segja greinina arðbæra og skila tekjum til baka.  Stjórnmálamenn ganga ekki að þeim sannleik, að minnsta kosti ekki sem gefnum.   Veit á eigin skinni að viðskipti við sjónvarpið eru harðsótt og verðið rýrt en  hey í harðindum.    En styrktarveita íslenzkrar kvikmyndagerðar er kvikmyndamiðstöð Íslands.  Þar er býsna háum fjárhæðum útdeilt árlega, tugum milljóna og allt í styrkjaformi.  Sú stefna, að úthluta hærri upphæðum til stærri verkefna hefur verið ráðandi og hafa allt að 50 milljónir fallið einni og sömu myndinni í skaut.  Einnig hafa gjaldþrota aðilar endurtekið hlotið náð fyrir úthlutunarnefnd sem teljast verður undarlegt.  Í ljósi þess hve margir kvikmyndagerðarmenn hafa komið afurðum á koppinn án tilstilli kvikmyndamiðstöðvar mætti skoða þá leið að skera fremur af framlögum þessarar styrkveitu sem nýtist mönnum mjög misjafnlega en halda dampi hvað ríkissjónvarpið varðar.  Sumir segja framlag kvikmyndamiðstöðvar tryggi betri myndir og vissulega hafa menn rétt á þeirri skoðun.  En liggi fyrir sparnaður í þessum geira ættu ráðamenn að hafa í huga að sjónvarpið nýtist öllum geiranum, kvikmyndamiðstöðin einungis hluta hans.

LÁ    

Athugasemdir

[Þorður Sævar Jonsson (IP-tala skráð) 26.1.2010 kl. 13:16]

Samstaða kvikmyndagerðamanna er athyglisverð.

Hana þarf að virkja......!!!

[lydurarnason (IP-tala skráð) 26.1.2010 kl. 18:07]

Samstaðan gegn niðurskurðinum er megn, held þó ýmislegt greini þessi stéttarsystkin í sundur þegar á reynir.  Besta ráðið í kreppuni er að jafna samkeppnisstöðuna innan greinarinnar.

LÁ

[Villi Asgeirsson, 26.1.2010 kl. 21:31]

Sammála, það þarf að bæta samkeppnisstöðuna, ekki gæla við uppáhalds gosana sína. Hef ekkert á móti okkar þekktustu leikstjórum og framleiðendum, en að vera að ausa tugmilljónum í myndir sem geta aldrei skilað arði er rugl. Ef sagan er virkilega þess virði að kvikmynda og við værum að missa af menningarlegu stórvirki með því að gera hana ekki, ókei. En að ganga út frá að íslenskar myndir eigi að kosta 200 milljónir, og ekki minna en 50, gengur ekki upp.

Það á ekki að vera pólitískt val hvaða myndir fara í framleiðslu.

Kíkið endilega á feisbókardæmið sem ég var að setja upp: http://www.facebook.com/pages/Undir-Svortum-Sandi/272940929077?ref=nf

[Kolbrún Stefánsdóttir, 26.1.2010 kl. 23:01]

Sæll. Sanngjarn og skynsamur að vanda. Það er þannig að þegar þarf að skera niður þá byrja menn á því sem hægt er að vera án. Margt er nú nauðsynlegra en menningarskraut. Mér blöskrar alveg með tólistarhúsið Hörpuna. Hvenær ætla menn að átta sig á stöðunni, maður spyr sig  Kveðja til þín Kolla.

[lydurarnason (IP-tala skráð) 27.1.2010 kl. 04:00]

Já, Kolbrún, áherslurnar eru óskiljanlegar og taka hvorki mið af tíðaranda né almannahagsmunum.  Eftir því sem lengra er haldið er ég farinn að halda að ráðandi fólki sé hreinlega borgað fyrir að hampa svona forgangsröðun.

LÁ