ÞETTA KEMUR ENGUM VIÐ - STEFNAN

Þegar fólk karpar um ESB eða ekki ESB beita aðildarandstæðingar gjarnan fyrir sig fiskiauðlindinni sem ekki má gefa frá sér.  Evrópusinnar segja hinsvegar búið að gefa fiskimiðin fyrir löngu og engu skipta hvort eigandinn heiti Jón, John eða Jan.   Veð í aflaheimildum og firning staðfestir þetta enda viðurkenning á eignarétti og erfitt að halda því fram að þjóðin eigi fiskiauðlindina þó óbeint njóti hún tekna.  Í hnotskurn má segja að fiskiauðlindin gangi kaupum og sölum.    Veiðileyfið orðið  svo dýrt að ekki er nema á fárra færi, reyndar einungis banka og viðskiptasamsteypa, að kaupa sér aðgang.   Auðlindin er því  hætt að vera áþreifanleg,  hún er fjarlæg  og þjóðin hætt að sjá hana nema sem auðsuppsprettu örfárra.  Þess vegna segja margir:  Þetta kemur mér ekkert við lengur og ég fórna glaður öllum heimsins þorskígildum fyrir stöðugan gjaldmiðil, stöðugt verðlag og stöðugt stjórnarfar.   Útvegsmenn verða að átta sig á því að "þetta kemur engum við-stefnan" hittir þá sjálfa fyrir.

LÁ

Athugasemdir

[Þorður Sævar Jónsson (IP-tala skráð) 11.3.2010 kl. 05:27]

ESB, eða ekki ESB, Það skiftir engu máli.....Þeir vilja ekki sjá okkur í þessum klúbbi, Guði sé lof.  Það væri "sjens" með NAFTA.  Einhvernveginn hljómar það nokkuð vel. En helst af öllu ættum við að stofna til bandalags með Kínverjum.-----Reyndar erum við í góðu bandalagi við þá.  Það "fattar" það bara enginn.!

[Ólafur Als, 11.3.2010 kl. 22:41]

Sæll Lýður,

sem eindreginn fylgismaður þess að Ísland standi utan ESB, hef ég ekki talið mig þurfa að bregða fyrir mig rökum um auðlindauppgjöf eða framsali á ákvörðunarvaldi um þessar auðlindir eða aðrar, til Brussel.  ESB er ríkjasamband sem ég vil ekki verða hluti af og duga mér sögulegar og pólitískar ástæður í þeirri afstöðu minni. Sé til þess horft að sumir vilji stimpla andstæðinga ESB-aðildar einangrunarsinna, skal á það bent að 92 prósent mannkyns tilheyrir ekki ESB. Sem stendur líður mér ágætlega að tilheyra þessum 92 hundraðshlutum.

Til þess að umræðan um kvótann nái útfyrir upphrópanir þá er vert að geta þess að all nokkur hluti hans hvílir á litlum útgerðum; sumpart einyrkjum en einnig minni félögum, sem falla ekki í flokk stórútgerða. Hver þessi hlutur er þekki ég ekki en fjöldi útgerðarmanna er þar innanborðs, dreifðir vítt og breitt um landið - margir þeirra hafa einmitt keypt sér kvóta. Það er því ekki rétt að einungis bankar og viðskiptasamsteypur geti fjárfest í fiskveiðiheimildum. Þessi auðlind er því afar áþreifanleg víða í sjávarútvegsplássum landsins, þó svo að við borgarbörnin finnum lítið fyrir því að sækja sjóinn og verka aflann. Líf okkar snýst hvorki um saltfisk né slor.

Eins og þú bendir réttilega á, kemur okkur þetta öllum við enda varðar þetta ekki einungis afkomu þúsunda sem sækja sjóinn og verka aflann. Sjávarútvegurinn er á ný orðinn að hryggjarstykki efnahagsins og góð afkoma hans á næstu árum og til frambúðar er okkur hjartans og pyngjunnar mál. Ef á að breyta stefnu undangenginna áratuga þarf að nást um það sátt af einhverju tagi, ekki dugar að láta stjórnmálamenn taka fram fyrir hendur á þeim sem starfa innan greinarinnar. Of margir hafa fjárfest í aflaheimildum, en yfir 80% þeirra eru keyptar, til þess að menn láti það af hendi óbætt. 

[lydur arnason (IP-tala skráð) 12.3.2010 kl. 04:40]

NAFTA er ágæt hugmynd hjá þér Þórður, Kína er ágætt til fríverzlunarsamninga.  Ólafur Als, við þig vil ég segja að fjárfesting í aflaheimildum er bankaviðskipti og skuldsetningin svo mikil að 30 ár tekur að húkka upp fjárfestinguna.   En fyrir hrun hækkaði kvótaverð eins og náttúrulögmál og fjársterkir aðilar með góð bankatengzl nýttu sér tækifærið.  Nú eru menn hinsvegar innikróaðir og vilja sitja á sínu uns klakabönd viðsliptalífsins þiðna og leggja upp í nýjan darraða.   Auðlindin er ekki eins áþreifanleg í sjávarþorpunum eins og hún ætti að vera, þau njóta ekki sem skyldi nærveru miðanna, langt í frá.  Og verði útgerðarmönnun bætt tjón vegna fjárfestinga sinna hljóta almennir þorparar að fylgja pakkanum, fólk sem horft hefur á fasteignir sínar tapa verðgildi vegna fiskveiðiauðlindarinnar sem gengur kaupum og sölum og hverfur stundum með öllu.

LÁ