LISTAMANNALAUN Á GERVIHNATTAÖLD.

Hver er listamaður?  Og hvað er list?  Er það sjálfdæmi eða skilgreining?  Skilyrt eða skilyrðislaust?  Fag jafnvel?  Erfitt er að henda á þetta reiður, eiginlega vonlaust.  Þó telja sumir sig umkomna að skræla hismið frá kjarnanum og benda.   Þennan sjálfvitagang mætti umbera og jafnvel hafa að gamni ef ekki fylgdi ásælni í vasa skattborgara.   Þannig er sumum tryggð framfærsla, jafnvel árum saman, í nafni listarinnar.   Gott er að hlúa að menningu en áskrift að hlunnindum vegur að jafnræði og jafnvel listamanninum sjálfum.   Gleymum ekki að mörg okkar helstu menningarverðmæti skópust undir súð og berklum.  

LÁ  

Athugasemdir

[Ágúst G. Atlason (IP-tala skráð) 18.3.2010 kl. 10:59]

Áskrift að hlunnindum, minnir á eitthvað annað líka :)

[Flosi Kristjánsson, 18.3.2010 kl. 13:47]

Það gæti verið að listamannalaun séu tímaskekkja, en núverandi umræða er náttúrlega sprottin af því að tiltekinn aðili nýtur þingfararkaups á sama tíma og hann þiggur (þáði) listamannalaun.

Hin síðarnefndu launin eru til þess að tryggja framfærslu aðila sem með list sinni skapar listaverk sem nauðsynlegt er að sjái dagsins ljós, en sem ekki er sjálfgefið að skapi listamanninum afkomumöguleika.

Ég hygg að svarið við spurningum bloggara liggi einhvers staðar miðja vegu milli Jónasar frá Hriflu og Þráins Bertilssonar!

[thora gunnarsdottir (IP-tala skráð) 18.3.2010 kl. 16:08]

sælir

 það er mikill misskilningur á ferð með listamannalaun í þjóðfélaginu. tilgangur listamannalauna er að styðja fólk með ákveðna menntun í ákveðinni grein með afkomu meðan það vinnur að tilteknu verki (sem btw ekki fæst greitt fyrir á annan hátt). við umsókn listamannalauna þarf að taka fram hver verkefni tímabilsins sem sótt er um eru og eru umsóknir metnar eftir mikilvægi þeirra og sýnileika þannig að verkefnin geti orðið Íslandi og menningu okkar til framdráttar innan lands sem utan. flestir sem fá listamannalaun fá þau í 3 til 6 mánuði og eru launin per mánuð 230.000 fyrir utan skatt. taka má fram að þeir listamenn sem þyggja atvinnuleysisbætur mega ekki vinna að list á meðan þeir eru á bótum ekki frekar en hinn almenni borgari má vinna og þyggja bætur. spurningin er því líka þessi; viljum við greiða fólki laun við að skapa verðmæti og menningu í tiltekinn tíma eða setja það á spena atvinnuleysisbóta?

ég vil líka taka fram að Þráinn Bertelson er ekki á listamannalaunum heldur Heiðurslaunum Listamanna sem er ekki sama batteríið. á heiðurslaunalista komast þeir sem með ævistarfi sínu hafa unnið að grein sinni til fjölda ára. oftar en ekki er þetta fólk sem hefur náð tilteknum aldri en þeir sem fá tímabundin listamannalaun er oftar yngra fólk sem með stuðningi gæti orðið til að skapa framtíðarmenningu þessa lands 

[Undrandi (IP-tala skráð) 18.3.2010 kl. 16:20]

Allt gott og blessad, Thóra Gunnarsdóttir.  En afhverju ekki verkamannalaun fyrir verkamenn sem gaetu t.d. unnid ýmis thörf verk sem theim dettur í hug ad vinna?  Gaetu sótt um slíkt og tekid thar fram hvada verk their hefdu hug á ad vinna.

 Já og af hverju ekki heidurslaun verkamanna?  Verkamenn sem hafa unnid í starfi sínu til fjölda ára.

[Marinó Óskar Gíslason, 18.3.2010 kl. 22:29]

Listamannalaun eru misrétti gagnvart skattborgurum. Mínir skattpeningar eiga ekki að fara í tómstundagaman fólks. Listvinna er að mínu mati tómstundir. Venjulegt fólk vinnur fyrir sínum launum. Ef einhver sem kallar sig listamann, ætlar að lifa af list sinni á það ekki að vera á kostnað skattgreiðenda. Og ef þeir geta ekki selt afurðir sínar fyrir lifibrauði sínu, eiga þeir að fara út á hinn almenna vinnumarkað og finna sér einhverja arðbærari vinnu. Ég segi reyndar heiðarlegri vinnu, því ég held að margir svokallaðir listamenn, gefi ekki allt upp til skatts. Afnemum því þessar ölmusur sem allra fyrst.

[lydurarnason (IP-tala skráð) 23.3.2010 kl. 02:49]

Ljóst er af athugasemdunum hér að ofan að himinn og haf aðskilja afstöðu manna.  Samantektin er í mínum huga sú að enginn stétt manna eigi að eiga tilkall til launa vegna huglægra verðmæta.  Á hinn bóginn getur hið opinbera styrkt menningarleg verkefni eða fólk sem líkleg þykja til afreka.  Endurteknar fjárveitingar eða stöðugar til sömu aðila eru þó ávísun á misrétti og skekkja samkeppnisaðstöðu.   Ungi sem ætíð er mataður nennir ekki að læra að fljúga.

KÁ