BLEIKIR BOSSAR Í TÚNI.

Í nótt velta landsmenn sér upp úr dögg, ekki pólitík eða skuldum.  Allsberir á Jónsmessunótt.  Fagna fæðingu Jóhannesar skírara án þess að vita af því.  Alveg eins og myntkörfulánin sem veitt voru og tekin án þess að nokkur vissi hvað og hvernig.   Alveg eins og hæstiréttur sem dæmdi þessa gjörninga tekur ekki afstöðu til framvindunnar.   Þannig vona íslendingar  iðulega meira en vita  og í því felst reyndar ákveðin hamingja.   Trúin flytur fjöll og gerist það ekki fara menn hringinn.   Fólk auðgast, fer á hausinn, réttir úr kútnum, eða ekki og drepst.  Eina réttlæti lífsins er dauðinn, glíman þangað til einatt óréttlát og ósanngjörn.  Þess vegna er gott að rúlla um í dögginni, fyrir allra augum meðan boðlegt, síðan í einrúmi.   Nektin er jú samþætting tegundarinnar, í henni erum við öll eins og ekkert sem aðskilur nema tímans tönn.   Sem að vísu gerir gæfumuninn... 

LÁ

Athugasemdir

[Þorður Sævar Jonsson (IP-tala skráð) 24.6.2010 kl. 04:01]

Hér má segja ---- já og amen.

[Níels A. Ársælsson., 24.6.2010 kl. 08:20]

Góður ...