Lýður Árnason

25.8.2010 | 01:05

ÞAGNARROF.

Svo virðist að vandræðagangur kirkjunnar sé að nokkru leyti vegna þagnarrofs. Hefði fólk haldið kjafti væri vandinn staðbundið mein nokkurra hjartna sem hyrfi að lokum með hýslum sínum. Hve mörg leyndarmál ætli liggi í grafreitum heimsins? Í deilumálum kirkjunnar endurspeglast mismunandi skilningur manna á þagnarskyldu og ljóst að sú umræða er ekki fullunnin. Auðvelt er að dæma menn af ummælum sínum, snúnara segi menn ekki múkk. En eftir stendur að trúverðugleiki kirkjunnar er laskaður og ræður framganga æðstráðanda þar mestu um.

LÁ

Flokkur: Bloggar | Facebook

Athugasemdir

Allt þetta mál er hreinasta hörmung.

Þorður Sævar Jonsson (IP-tala skráð) 25.8.2010 kl. 09:16

Já, Doddi Koddi, þöggun og þagnarrof hafa kallast á gegnum tíðina og útkoman stundum umbætur.

LÁ

lydurarnason (IP-tala skráð) 25.8.2010 kl. 10:44

Bæta við athugasemd [Innskráning]

Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.

Höfundur

Lýður Árnason

Hafnfirðingur, læknir og kvikmyndagerðarmaður. Er í staðfestri sambúð með aragrúa barna. Ekki bindindismaður, ann einkaframtaki, Grími Atlasyni og hugmyndafræði hans 42,3%. Nýbyrjaður að vinna að gerð nýrrar stjórnarskrár í stjórnlagaráði.