SANNLEIKUR REKINN FRÁ DEGI TIL DAGS.

Oft fer tími alþingis í lítið og svo þykir mér nú.  Hegning fyrrum ráðamanna gegnir litlu, afglöp þeirra og vanræksla  liggja á borðum, fésekt eða  innilokun  breyta engu.  Hinsvegar er umhugsunarefni hvort svipta ætti þetta fólk lífeyri fram yfir venjulegan opinberan starfsmann.  Allavega er óþarft að verðlauna frammistöðuna, gildir það einnig um forvera þeirra sem skáka nú í skjóli firningar.  Einatt segja þátttakendur í hruninu, ekki sízt þingmenn, að horfa beri til framtíðar,  fortíðin sé okkur dýrmæt kennslustund og nú eigi að leita nýrra leiða.  Tek undir þetta en gagnstætt hrunverjum tel ég þeirra feril tilheyra fortíðinni og ætti því að sturta honum niður með hinu.  Sannleikur sem rekinn er frá degi til dags er einskis nýtur og ónothæfur sem byggingarsteinn þjóðfélags.  Enn hafa slík öfl umtalsverð tök í þingsölum þó farið sé að bera á haustlitunum.

LÁ     

Athugasemdir

[Þorður Sævar Jonsson (IP-tala skráð) 14.9.2010 kl. 14:54]

Má ekki svipta menn um kostningarétt og kjörgengi ?

[lydurarnason (IP-tala skráð) 14.9.2010 kl. 23:48]

Doddi Koddi.  Áður fyrir fjörbaugssök voru menn dæmdir útlægir, óalandi og óferjandi.  Kannski væri brottvísun úr landi best fyrir alla aðila, þjóðin þyrfti ekki að horfa upp á þetta greyisens fólk og það ekki upp á þjóðina.

LÁ