BÆKUR OG KONFEKT.

Hætti mér í jólaösina síðdegis og skarkalann.  Erindið að kaupa konfekt og skáldsögu strandamanns.  Á bókahlaðborðinu blöstu við hin furðulegustu bókmenntaverk, lífsleikni og ævisögur stráklinga, matreiðslubækur smástelpna, þvottabækur fyrrum ráðamanna og himinháir staflar glæpasagna.  Átti í basli með að finna strandamannasöguna en fann loks eina sem lá eins og aldingarður innan um glæpaturnana.  Með lagni buslaðist ég að bókinni og tók grettistaki.  Eins og skæni lá hún í lófa mér og fjallaði um ástina.  Ég skáskaut augunum að bókahlaðborðinu og öllum þeim þúsundum blaðsíðna sem fjalla um morð.   Fór út með það í hausnum að lestur morða sé snöggtum skárri en þau sjálf.  Heimkominn uppgötvaði ég að konfektið hafði gleymst.

LÁ

Athugasemdir

[Björn Birgisson, 20.12.2010 kl. 01:10]

Gerir ekkert til til. Hver þarf konfekt? Takk fyrir færsluna.

[Ben.Ax. (Benedikt Jóhannes Axelsson), 20.12.2010 kl. 09:37]

Sem betur fer er engin svona afstrakt kona manns var ort forðum þegar Picasso var upp á sitt besta. Hér eru framin svo mörg bókmenntamorð um hver jól að það er með ólíkindum. Sem betur fer varða þau ekki tugthúsvist.

[Þorður Sævar Jonsson (IP-tala skráð) 20.12.2010 kl. 11:39]

Athyglisver!! --- hHvar er bókmenntaþjóðin á vegi stödd ??

[Björn Hjálmarsson (IP-tala skráð) 20.12.2010 kl. 15:32]

Slæmar bækur eru til þess að gera þær góðu ennþá betri.

[lydurarnason (IP-tala skráð) 20.12.2010 kl. 21:33]

Ekkert endilega viss um að bókaborðið sé slæmt, hef meiri áhyggjur af sjálfum mér og minni eftirspurn sem snýr æ þrengri stakk með árunum.

LÁ