SALA VARNARLIÐSEIGNA

Nú virðist enn einn skrambinn í uppsiglingu, sala varnarliðseigna.  Fyrir eigi alls löngu sat ríkisstjórnin undir ámæli vegna sömu eigna, þóttu niðurníddar og lítils virði.   Settur var á laggirnar starfshópur og á nokkrum mánuðum er búið að ganga frá sölu sem færa á þjóðarbúinu 14 milljarða.  Gleðiefni eða hvað?  Í kastljósi gagnrýndi óbreyttur þingmaður söluferlið, taldi það ólöglegt og ósamboðið sölu ríkisseigna.  Ýjaði að tengslum kaupanda við sjálfan fjármálaráðherra sem ku vera æðstráðandi fyrrgreindrar sölu.  Ungur viðmælandi þingmannsins neitaði í lok þáttar að afhenda sölugögn.  Afhverju?  Eru þetta ekki opinber plögg?   Viðbrögðin vekja eðlilega upp tortryggni, ekki sízt í ljósi nýafstaðinna mála í borginni.   Afhverju er ekki hægt að gera bæði, þ.e. í ljósi eftirspurnar sem virðist fyrirliggjandi, koma eignunum í verð en gæta þess jafnframt að salan sé opin og seljist hæstbjóðanda?  Er þjóðinni nægileg góð sala en allt annað  ástarleikur stjórnmálamanna og kaupanda?   Henda einu epli í lýðinn en hirða eplakassann sjálfir?  Vona nú bara að umræddur þingmaður fylgi málinu eftir og hið sanna komi í ljós.