LEIKHLÉ

Miðvikudagur.  Boltadagur.   Þorpaslagur.   Bæjarstjórinn vankaður, fór til tannlæknis í dag, svæfður vegna óláta.   Skipherrann baknagaður og ekki furða í þeim músagangi sem nú marsérar í Kardemommubæ.   Sjálfum var mér eilítið óglatt, át  döðlur til að taka þátt í  meðgöngunni (á von á óþekkum strák).  Sjálfstæðismennirnir voru hinsvegar báðir í toppformi.  Leikurinn byrjaði, blindgötur í báðum liðum, í okkar svarthol að auki.   Og skipherrann.  Bæjarstjórinn eggjaði strax sína menn en tannátan augljóslega til trafala, hreyfingarnar nánast kvenlegar.   Innáskiptingarnar voru líka óígrundaðar og upp úr þurru tók bæjarstjórinn einhliða leikhlé.  Þetta gerði gæfumuninn og einir á vellinum settu heimamenn 5 mörk.   Nokkur hetjuleg augnablik forðuðu höfuðlausum frá algerri niðurlægingu en tap er auðvitað tímaeyðsla og betur heima setið með börnunum.   Á leiðinni þangað söng Pálmi um friðarjól, Björgvin um hreindýr og Katla Marta um graðan jólasvein.  Enginn sagði orð, ekki einu sinni fyrirliðinn.

Athugasemdir

[Fórnarlamb amalgan (IP-tala skráð) 29.11.2007 kl. 11:39]

Þetta var með aumingjalegasta sem hefur sést. Einhliða skammir frá mér virtust fremur brjóta menn niður en byggja þá upp eins og svo oft áður. Tengi það við balatúr skipherrans sem háseta - en mér gæti svosem skjátlast. Yfirgengilegt trösteát doktorsins hefur slegið á alla þá snerpu og þann sprengikraft sem við stóluðum á í leikjum sem þessum.