8.5.2008 | 02:05
KÓNGAFÓLK
Įšur rišu kóngar um héruš, nįmu lönd og slįtrušu óvinum sķnum. Įttu hallir, hiršfķfl og riddara, stjórnušu löndum, heimsįlfum, pįfanum, jafnvel guši. Drottningarnar voru engir eftirbįtar, geršu allt žetta, bruggušu aš auki launrįš og stundušu kynlķf į laun. Hlutverkin sem sagt mżmörg og spennandi. Žvķ er nįnast grįtlegt aš fylgjast meš nišjum žessara skörunga sem ķ breyttri tķš draga andann ķ reišileysi, yfirleitt fyrir framan myndavélar, brosandi, étandi, drekkandi, heilsandi, rķšandi, standandi, sitjandi, spyrjandi, gefandi. Aldrei prumpandi. Eins og žaš myndi nś gera mikla lukku hjį bolnum. Kannski įstęšan aš honum er aldrei bošiš ķ įtiš, fęr aldrei aš smakka humarinn og vķniš į Bessastöšum. Vinsęldir Margrétar danadrottningar byggjast t.d. aš miklu leyti į reykingum og pśi, dönsku bolirnir elska žaš. Okkar mašur datt reyndar af hestbaki į sķnu fyrsta kjörtķmabili en sķšan hefur lķtiš til hans spurst. En hverri žjóš er eiginlegt aš halda haus og Óli svo sem ekki verri en hver annar. Kannski ęttu ķslendingar samt aš reyna hausleysiš eitt kjörtķmabil og fį samanburš.
Athugasemdir
Sammįla meš hausleysiš.
Heiša Žóršar, 8.5.2008 kl. 23:41
Bęta viš athugasemd [Innskrįning]
Ekki er lengur hęgt aš skrifa athugasemdir viš fęrsluna, žar sem tķmamörk į athugasemdir eru lišin.