LÝÐSSON

Flestar lífverur hafa ákveðinn fengitíma.  Sum hlaupa á vikum og mánuðum, önnur aðeins dagslengd eins og elgirnir.   Tilgangurinn fjölgun tegundarinnar þó nautn fylgi kannski stundum, hver veit?  Í mannheimum er fengitíminn allt árið og nautnin yfirleitt forsenda gjörnings.  Kynlífskönnun, gerð á Íslandi fyrir nokkrum árum, sýndi tíðni athafna langt umfram ávexti jafnvel þó gert sé ráð fyrir belgingi landans og ýkjum.   Á mínu heimili má lítið út af bregða og ávaxtakarfan orðin nánast full.  Nýverið leit nýjasti sprotinn dagsins ljós, blásvartur hárbrúskur, gulur eins og  banani og leit hófst að austurlenskum bæjarfola.   Í fyrradag, mér til mikils léttis, hvarf gulan eins og bráðið smér og krakkinn fór að orga og lengjast.  Þá fyrst fauk í okkur hundinn og trampaður gæsagangur til bæjarstjórans en hevítið var farinn og sá nýi kom ekki til greina, ruglaðist á fengitímanum.   Í kvöld, aftastur í bleyjubiðröðinni, sá ég svo blásvartar hárflyksur falla í gólfið, eina af annarri og í skallablettunum hvítan æðadún teygja sig til himins.  Og orgið hætt.   Hvorutveggja örugg teikn, þegjandinn og dúnninn, af Lýð er hann kominn og Lýðsson vera.  Ekki Grímsson eða Falungongson.  En þá skaut niður nýrri hugsun, afhverju, ég elska Grím og dái Falungong?   Hvers vegna endilega Lýðsson?!   Svei mér að ég geti svarað því....

Athugasemdir

[Guðrún Jóna Gunnarsdóttir, 22.5.2008 kl. 13:22]

Skil þessa færslu aðeins á einn hátt; til hamingju

[Hrun (IP-tala skráð) 23.5.2008 kl. 16:27]

...semsagt þú ert kominn út úr skápnum eða varstu kannski að fara inn í hann?