Á EFTIR GRJÓNUM....

Eins og sönnum kvikmyndagerðarmanni sæmir er mynd í deiglunni.  Ber hún heitið: Útrás eldri borgara og er heimild um ferð slíkra með eigin viðskiptahugmynd til Kína.  Ferðin var farin 2007 og tekið skal fram að útrás þessi er ekki á neinn hátt kostuð af íslenzkum skattborgurum.  Aðstandendum myndarinnar var boðið á samkomu íslenzk-kínverzka menningarfélagsins fyrr í kvöld og sýnishorni úr myndinni varpað á tjald.   Dengistar og Maóistar sátu agndofa og fylgdust með gömlu mönnunum tjútta við kínverjana.    Múrinn, Maó, Macdónalds, allt í gangi og kom í ljós að í Kína á enginn hús lengur en í 80 ár.  Eftir það er því skilað og ríkið selur nýjum kaupanda.  Ekki svo galið.   Þessi hófstillta útrás endaði svo með snæðingi á kínverzkum veitingastað.    Þar, með grjón í munni, kom upp í hugann varnaðarorð Gríms:   Á eftir grjónum getur komið hundur.    Ömurlegt hvað sumir menn eyðileggja góðar stundir.

LÁ