LÍNUR SKÝRAST.

Þá einn fer annar kemur.   Forystusveitir stjórnmálaflokkanna standa frammi fyrir endyrnýjunum þessa dagana, framsókn reið á vaðið og spilaði djarft.  Sporðaköst stærri flokkanna verða eflaust minni.   Geir stígur nú af stalli og hugleiðingar um arftaka þegar hafnar.   Sé ætlunin að höfða til fólks liggur borgarstýran beinast við.  Framvarðasveit samfylkingar hefur engar yfirlýsingar gefið en klár ólga innan flokksins.  Vandræði sjálfstæðismanna er hugmyndafræðin, vandræði samfylkingar eftirfylgni.    Vinstri grænir eru vígreifir og formaðurinn ekki sízt.  Þar fer ræðuskörungur mikill en viðhorf hans í kvótamálunum um margt óljós.  Einnig varðandi lán AGS og ESB.  Eftirlaunalögin hafa einnig legið honum á hálsi.  Þetta verða þó að teljast smásyndir í heildarsamhenginu.   Frjálslyndir eru syndlausir en jafnframt lánlausir.   Innbyrðis átök í svo litlum flokki eru óásættanleg og laða ekki að kjósendur.    Yfirlýsingar um kosningar 9.maí eru fagnaðarefni.   Áhugasamir um landsstjórn geta nú hætt að berja bumbur og beint kröftum sínum í farvgeg.  Mótmælendur eiga samt þakkir skildar fyrir framlag sitt til vitundar og lögreglan fyrir hófsemd en staðfestu.  Stjórnmálaforingjarnir, Geir og Ingibjörg, eru þakkarlaus en fá þess í stað óskir um góðan bata og velfarnað.

LÁ

Athugasemdir

[Þórður Sævar Jónsson (IP-tala skráð) 25.1.2009 kl. 01:40]

Lýður minn!  Ég held, að ástandið í pólitíkinni sé orðið ansi lævi blandað.  Menn vita varla sitt rjúkandi ráð. Ég gæti ýmindað mér, að Geir yrði afskaplega ánægður að fara eftir ráðleggingum Sollu og sameina seðlabankann og fjármálaeftirlitið. Láta Þorvald Gilfason sópa út.  Engin spurning, að enginn verður kátari en Geir.  Burt með Árna Matt.  Þá má Solla ráðstafa því eins og hún vill.  Verra getur það ekki orðið.  Við Siggi fórum á Silfurtorgið í dag.  Það merkilegasta, sem kom fram þar, var, að Þorsteinn yfirlæknir dauð sé eftir, að hafa kosið íhaldið.  Hvort hann mun kjósa þá aftur kom ekki fram.

[Þórður Sævar Jónsson (IP-tala skráð) 25.1.2009 kl. 02:30]

P.S.    Ég var á þorrablóti með ellismellunum í kvöld. Þar sungum við gömlu slagarana af miklum móð.  Eins og þú veist, er ég að verða hundrað og þá koma ýmis vandamá til sögurnar. Því fylgir m.a. að maður á það til, að gleyma nöfnum, svo gleymir maður andlitum. Síðan gleymist, að loka buxnaklaufinni. Síðan lendir maður í því að gleyma að opna hana. Þetta er vandamál sem ég treysti þér að leysa.  Ég veit, að þetta er ekki hefðbundið kommet.  Og það er bara allt í lagi.  Þá er tími kominn, að segja bless, og fara að sofa. 

[lydur arnason (IP-tala skráð) 25.1.2009 kl. 16:29]

Sæll, Þórður.  Láttu Láru um klaufina, þar er allaveganna andlit sem þú gleymir aldrei.   Ég skal svo leysa með þér pólitíkina.

LÁ