ANDVAKA ÍSLENDINGAR.

Undarleg tilfinning grípur eflaust margan íslendinginn í kvöld.   Þ.e. þegar búið er að sinna makanum sé svoleiðis til staðar.  En myrkrið í kvöld er öðruvísi en myrkrið í gær.  Forvitnilegra.  Elskan mín sagði sér líða eins og fanga sem laus væri eftir áralanga afplánun.  "Ekki tala", sagði ég.  Ég vissi við hvað hún átti.   Glugginn sem óhugsandi var að opna er það ekki lengur.  Nýr andvari, nýr ilmur, sjávarniður í fjarzka.  Grjóthrun og afturgöngur sem legið hafa niðri rísa.   Sniðgengnir draumar rætast og fólk mun gráta af gleði.  Ekki endilega vegna þess sem koma skal heldur vegna oksins sem er farið.  Enginn veit hvað átt hefur fyrr en misst hefur og gildir spekin ekki síður um þrúgun.  Kannski drepst allt á dreif, kannski ljósið slokkni jafnharðan en upplifunin, þessi andvökustund margra íslendinga er dýrmætur sálargustur.   Megi Jóhanna vaxa af verkum sínum og hennar meðreiðarlið.

LÁ

Athugasemdir

[Jenný Stefanía Jensdóttir, 2.2.2009 kl. 05:46]

tek undir þessi orð þín og megir þú eiga góða og draumlausa nótt.

[Arndís Ásta Gestsdóttir (IP-tala skráð) 2.2.2009 kl. 10:53]

Ágæti Lýður. Flott og skáldleg færsla. Ég tek undir þetta með þér.

[doddý, 2.2.2009 kl. 12:38]

jebbh - immitt

kv d

[Þórdur Sævar Jónsson (IP-tala skráð) 2.2.2009 kl. 18:13]

Það er aðdáunarvert,  hvað þú getur fært málefni dagsins í rómantízkan búning.  Minnir mig á það sem Þórbergur.....sagði eitt sinn.