EIGNARÉTTUR

Til eru þeir sem verja séreignarétt sjávarauðlinda við Íslandsstrendur og líkja við séreignarétt húsnæðis og jarða.   Áður sóttu þeir miðin sem vildu og olli litlum vandkvæðum fyrst í stað.  Með stórtækari fiskiskipum gekk þó hratt á auðlindina og mönnum ljóst að hún var takmörkuð.  Hömlur voru settar á veiðarnar með sjálfbærni í huga.  Þessi takmörkun á hvorki við íbúðarhúsnæði né jarðnæði og slíkt ekki fyrirséð.  Hinsvegar er spurning hvort menn ættu að geta keypt "landareign" í hafi, merkt sér útviðina og fóðrað fiskinn, ekki ósvipað bændum.  Segja má að fiskeldi sé forsmekkur þessa.  Almennt krefjast seljendur og kaupendur staðfestinga á viðskiptum sínum.   Í þeim kemur fram hverjir standa að, hvað sé verið að kaupa, selja, verð, skilmálar og lánakjör.   Ekkert af þessu liggur fyrir varðandi fiskimiðin.  Veiðiheimildir ganga kaupum og sölum en sjávarauðlindin telst enn þjóðareign samkvæmt stjórnarskrá og hvergi að finna endanlegt afsal hennar til einkaaðila.  Mjög svo umdeilanlög lög um kvótaframsal gerðu útgerðum kleift að framselja veiðirétt sinn í hagræðingarskyni og skapaðist þá eftirspurn sem bankarnir notfærðu sér.  Niðurstöðu þeirrar helfarar þekkja allir.  Séreignaréttur íbúða og jarða hefur reynst ágætlega.  Séreignaréttur fiskimiðanna hinsvegar ekki.  Hann bjó til þá blekkingarskriðu sem kaffærir nú heila þjóð.  Fimm hundruð milljarða króna skuld sjávarútvegsfyrirtækja vegna endurtekinna uppkaupa veiðiheimilda hefur skilað þeim sem hættu í tíma ævintýralegum fúlgum en veikt atvinnugreinina, sjávarbyggðirnar og samfélagið í heild sem þessu nemur ásamt því að skila okkur tveimur fiskum á land í stað fimm áður.  Þetta fyrirkomulag fiskveiða við Íslandsstrendur hefur gengið sér til húðar og uppstokkun ekki aðeins brýn heldur óumflúin.Breytum véfengjanlegum séreignarétti í óvéfenglegan nýtingarrétt til ákveðins tíma, tengjum þennan rétt byggðunum og seljum hæstbjóðanda.  Þetta mætti reyna í fimm ár og endurskoða svo.  LÁ

Athugasemdir

[Offari, 13.2.2009 kl. 00:04]

Það hefur aldrei verið heimilt að selja eða veðsetja eigur annara

[lydur arnason (IP-tala skráð) 13.2.2009 kl. 05:34]

Kannski ekki, offari, en þetta er eigi að síður viðtekinn siður í útvegi.

LÁ