SIKILEY UNDIR SÓLINNI.

Einkavæðingarnefnd féll á sínum tíma frá eigin verklagsreglum sem kváðu á um dreifða eignaraðild og gagnsæi.  Einn nefndarmanna yfirgaf veizluna, hinir áfram sátu og handsöluðu einkavæðingu ríkisbankanna.   Með þessu hófst formlega umbreyting Íslands úr lýðveldi í banana, úr Söguey í Sikiley.  Grúppurnar sem hömpuðu bönkunum lánuðu hvor annarri fyrir kaupunum og sem lánadrottnar hvors annars var borgun hvorugum kappsmál.   Á síðustu andartökum góðærisins drógu hinir fallandi risar eins marga og þeim framast var unnt að svikaborðinu og krunkuðu úr grunlausum borgurum sparifé, samtökum, sveitarfélögum, öllu sem eitthvað átti aflögu.  Og í stað þess að gefa alþjóðasamfélaginu skotleyfi á gerendurna ætlar ríkisstjórn Íslands að hella öllu einkavæðingareitrinu yfir eigin borgara sem hvergi komu þó nærri.  Og hugsanlega horfa aðgerðarlaus á afskriftir lána sem sízt skyldi afskrifa undir sólinni.   Á meðan gjamma sjálfstæðismenn og átelja vinnubrögð þingmeirihlutans.  Hvaðan skyldu þau nú vera komin?  Og hvers vegna liggja öll þessi skítverk fyrir?   Ísland er í alvarlegri stjórnarkreppu, ríkisstjórnina skortir einurð enda klofin í afstöðu til alþjóðasamfélagsins, stjórnarandstaðan, að borgarahreyfingu undanskilinni, skartar enn sömu spillingarsprotunum og lýðræðið ræður ekki við flokksræðið.  Er sú von borin að æðstráðendur skynji sjálfir sinn vitjunartíma?

LÁ