ENGIN JARÐARBER AÐ ÞESSU SINNI.

Innkaupaleiðangrar leiðast mér og neyddist í einn slíkan í síðdegissólinni.   Nokkuð var um manninn í kjörbúðinni sem teljast verður nokkuð stór.  Á meðan ég beið eftir vöruskönnun konunnar nálgaðist maður sem að ég kannaðist við úr fortíðinni, skroppinn að sjá, innorpinn og skældur.  Hann gekk til mín og ámálgaði okkar fyrri kynni, sagðist reyndar vart hafa þekkt mig, líkastur sveskju og minnti á reittan hana.  Ég kenndi manninn og kvað hann sömuleiðis hafa mikið látið á sjá og vart tækan á almannafæri.  Hann bar mig þá saman við ónýtu jarðarberin í ávaxtarekkanum og hefði ég ekki þetta óminni myndi ég muna minn fífil fegri.  Þetta fannst mér ósvinna og spurði um lífið í Auschwits.  Fólk var nú farið að safnast í kringum okkur og víst að ekki var það fegurðin sem trekkti.  Hinsvegar áttum við sameiginlega í farteskinu baráttu sem vannst á sínum tíma og réð þó nokkuð um lífsframganginn.  Og hún sigraði fljótt útlitsværingarnar og felldi okkur í faðma.  Við áttum meira að segja báðir örverpi sem hlaut að segja mikið um okkar innri menn.  Áður en við kvöddumst vorum við farnir að sætta okkur við ytra borð hvors annars og kenna jafnvel bólgum um en báðir höfum við legið á sjúkrabeði um hríð.   Engin jarðarber voru þó keypt að þessu sinni. 

LÁ     

Athugasemdir

[Hildur Helga Sigurðardóttir, 3.8.2009 kl. 04:03]

Vonandi hefur þó hvorugur verið með afskorna tunguna í vasanum ?

[lydurarnason (IP-tala skráð) 3.8.2009 kl. 12:59]

Sæl, Hildur Helga.   Ekki voru tungurnar afskornar en miðað við munnsöfnuðinn hefði kannski farið betur á því.

LÁ