JÓN BALDVIN & STYRMIR.

Tveir jöfrar á sviði þjóðmála mættust hjá Agli í gær.  Feyki fróðlegar umræður, kjarnyrtar og báru keim af yfirsýn.   Báðir þessir menn hafa margan sollinn sopið og háð margar orustur.  Eru samt í grundvallaratriðum á sitthvorum meiði og maður spyr hvers vegna?   Báðir á sama aldri, úr sama umhverfi og deila líkum uppruna?   Og hvers vegna hafa menn fortíðarinnar svona sterkar skoðanir á framtíðinni?   Þeirra vegur er langt kominn og hagnum borgið.   Er það þrá eftir yfirbót eða rennur þeim blóðið til skyldunnar?   Ég tel mikinn feng í svona kraumandi mönnum.  Maður hlustar á hvert orð, safnar þeim saman og færist þá kannski hænuskref fram á við.  Hænuskref dagsins var opnun á þann möguleika að endurreisnarstraumur samfélagsins getur komið hvaðan sem er.   Hann þarf ekki að vaxa út frá vængjum ríkjandi stjórnmála og reyndar ólíklegt að svo verði.  Og afstaða manna til ESB byggir ekki á fakta.  Styrmir vill treysta á það sem við höfum og byggja á fullveldinu.  Jón Baldvin telur það ekki í hættu og dembdi 19 aldar hugsun yfir Styrmi.  En þegar að því kemur að samningar um ESB liggi á borði mun þjóðin lítt vita áhrif þeirra á íslenzka þjóð.  Framtíðarsýnin verður matreidd af spunameisturum andstæðra fylkinga.   Í kjörklefanum munu því takast á efasemdarhyggja og óskhyggja.   Efasemdarmenn trúa á það sem þeir sjá, draumóramenn trúa því sem þeim er sagt.  Og hvor kosturinn sem tekinn er finnst mér ljóst að speki öldunganna í Silfri dagsins byggir ekki á fakta heldur vel rökstuddum tilfinningum.   Sem líkja má við ást nema hún er rakalaus.

LÁ 

Athugasemdir

[Falur (IP-tala skráð) 1.12.2009 kl. 01:41]

Leiksýning!, að vísu af bestu gerð. Báðir að verja sína útmignu þúfu. Svo góðir geta leikarar orðið að maður gleymir sér augnablik og heldur að maður sé að upplifa raunveruleikann.