AÐ SKILA AUÐU.

Heyrði þeirri hugmynd fleygt að auð atkvæði í kosningum yrðu virkjuð þannig að atkvæðamagn þingmanns myndi skila einu auðu þingsæti.  Þannig fækkaði þingmönnum og sætin yrðu auð fremur en illa skipuð, allt í samræmi við þjóðarvilja.   Gaman væri að reyna þetta í næstu kosnungum og sjá hver niðurstaðan yrði.

LÁ

GÆGJUGÖT TIL SKRATTANS.

Skerfur Íslands til heimsfréttanna hefur verið dágóður umliðin ár.  Útrásin, bankahrunið, byltingin, bananinn, bullið og borgum ekki.  Fleiri mannsbörn en áður vita um þessa eldfjallaeyju sem sannlega stendur undir nafni þessa dagana.   Í stað þess að borga bjóðum við heimsbyggðinni upp á gosösku og niðurfellingu flugsamgangna.   Sjálfhverfan virðist takmarkalaus.  En í þessum mekki öllum er viðskiptatækifæri.  Sjónvarpsréttur íþróttaviðburða er seldur dýrum dómum, heimsmeistarkeppnin í fótbolta nærtækt dæmi.   Eldgos þykir ekki síður merkilegt og auðvitað eigum við að selja aðgang að hamförunum á 2007-verði.   Land sem lumar á gægjugötum til skrattans hlýtur að vekja eftirtekt, ekki sízt þeirra sem sjá sæng sína útbreidda.   Og er það ekki einmitt ríkasta klanið?

LÁ

FÓLK DAGSINS.

Kona dagsins er fyrrum forseti vor, Vigdís Finnbogadóttir.  Ferill hennar í embætti var flekklaus og reisn yfir orðum hennar og gjörðum.  Eftirmælin verða góð.  Maður dagsins er Björgvin G. Sigurðsson.  Með brotthvarfi af þingi axlar hann loks ábyrgð.  Tel stærstu sök Björgvins vera þá að hafa kortlagt sig ranglega og tekist á við verk sem hann skorti burði til og reynslu.  Ekki sízt í því árferði sem var.   Tel hann ekki eiga afturkvæmt á þing og sjálfan vita það manna best.  Vona hann sæti þó ekki dómi.  Þeir sem það eiga að gera eru hinsvegar forkólfar hrunflokkanna þriggja og ekki sízt fyrrum formaður framsóknarflokksins.  Sá maður hefur valdið þjóðinni ómældum skaða, ekki bara með dómgreindarbresti heldur einnig stórkostlegum leiðindum.   Að því leyti gekk Davíð þó heill til skógar.   En þó firning ráðherraábyrgðar firri  einræðisherrana  veraldlegum dómi verða eftirmælin væntanlega í samræmi við viðskilnaðinn.

LÁ

AFSAKIÐ, AFSAKIÐ, AFSAKIÐ.

Ei dugar afsökunarbeiðni nauðgara nema af sé sprellinn.  Afsökunarbeiðnum rignir nú yfir landann í bland við öskustó.  Fólk afsakar sig með tíðaranda og stemningu en borgar hvorki né segir af sér.  Formaður sjálfstæðisflokks átelur sjálfan sig fyrir einhverjar flugferðir en tekur þó fram að þar var hann ekki alþingismaður heldur að sinna viðskiptaerindum.  Og telur síðan að í prinsippinu sé í lagi að stunda hvorttveggja.   Hann verður kannski í hlutverki lögmanns þegar verja þarf öll flokkssystkinin?  Nánd forsetans við viðskiptalífið er sömuleiðis augljós en sjálfur sér hann enga frágangssök.  Varpaði icesavemálinu eftirminnilega í dóm þjóðarinnar en lætur hana ekki njóta vafans þegar eigið skinn er í húfi.  Varaformaður sjálfstæðisflokks og viðskiptaráðherra hrunstjórnarinnar reyna að bíða af sér storminn.  Bæði verulega veðruð  feta þau í fótspor Árna Johnsen og geyma flísarnar heima.    Og Dabbi undir pálma, páfinn sjálfur.  Séðastur er þó gaurinn í neðra spúandi eldi og athyglisbresti yfir landsmenn.   Sá kann til verka enda í samkeppni við almættið. 

LÁ

SORGLEGUR UPPLESTUR.

Upplestur úr bankahrunsskýrzlunni stendur nú yfir.  Niðurstaðan:  Bankarnir lánuðu fjármálageiranum óheyrilegar fjárhæðir án veða enda eigendurnir þeir sömu og stjórnkerfið horfði á vanmáttka.   Reyndar löngu ljósar staðreyndir.  Viðkvæmustu upplýsingarnar skýrzlunnar dulkóðaðar til 80 ára og berast okkur til himna eða helvítis 2090.  Refsirammi ekki til né dugur til slíks.  Spurning hvort almættið spúi ekki á okkur plágu fyrir svallið,  það var jú gert í denn fyrir sízt meiri sakir.

LÁ

VAXANDI TUNGL.

Vetrartökum á kvikmyndinni Vaxandi Tungl er nú lokið.  Mannskapurinn brá sér því í bæjarferð og sletti úr klaufunum eftir vel heppnaðar kvikmyndatökur.  Síðustu tökurnar voru í nótt þar sem Pálmi Gestsson át Elvu Ósk upp til agna.   Segjast verður að þessi iðnaður er ákaflega skemmtilegur þó oft reyni á.  Myndin lýsir hamagangi fjölskyldu utan af landi og er kynnt sem fjárfestingartækifæri fyrir aflögufæra.  Safnað var hlutafé og ætlunin sú að bíósókn færi fjárfestum aur sinn til baka.  Um leið og ég þakka öllum sem trú höfðu á verkefninu og lögðu hönd á plóg minni ég á að aðeins er flautað til hálfleiks. 

LÁ

HVAÐ GERA FISKARNIR ÞÁ?

Þjóðaratkvæðagreiðsla um kvótakerfið segir Jóhanna.  Djörf tillaga að láta jafn vitlausa þjóð ákvarða slíkt.  Hálfgerðan skríl sem hefur lítinn skilning á tannhjólum atvinnulífsins.  Það er nefnilega þannig að þegar kemur að kviku samfélagsins er varasamt að hafa bolinn með í ráðum.  Bolurinn gerir engan greinarmun á  því sem ætti að vera og því sem er.   Með tilkomu hans gæti brennideplinum verið hnikað og þá er fjandinn laus.   Gerum okkur grein fyrir því að kvótakerfið er þungamiðja íslensks efnahagslífs og fregni  fiskarnir af breytingu á því synda þeir allir umsvifalaust út fyrir landhelgi.  Nema hvað.

LÁ    

BÆJARVAKTIN.

Fönklisti spaugaranna fékk á sínum tíma tvo bæjarfulltrúa á Ísafirði.  Óvænt en samt.  Spaugframboð Jóns Gnarr sýnir svo nú að gamni fylgir alvara og alþýðuhetjan hugsanlega að raska valdahlutföllum borgarinnar.  Hverfi framsókn og frjálslyndir af sjónarsviðinu og Jón haldi fast við sinn keip að verða borgarstjóri er handritið fullkomið.  Kolsvart gaman.  Megi Jón hala inn sem flestum, hann hefur áður staðið vaktir og hvers vegna þá ekki bæjarvaktina?  Áfram Jón!

LÁ

SIEG HEIL!

Fundurinn á Ísafirði hefur heldur betur skekið bloggheima og afstaða manna að vanda eftir flokksskírteinum.  Fundarformið er gagnrýnt enda vont en það var tilkynnt fyrirfram.   Ég verð þó að segja að tvö erindi þessa fundar voru höfundum til háðungar og áheyrendum móðgun.  Innihaldið hugsanlega  eitthvað sem margir vildu heyra en framsetningin og röksemdarfærslan gjörsamlega ósamboðin heilbrigðri skynsemi.  Það vissu líka flestir í salnum en klöppuðu samt.     Minnir óneitanlega á fyllibyttuna sem fær þá fregn að vera alkóhólisti.

LÁ

HAMAR & SIGÐ Á ÍSAFIRÐI.

Furðulegum fundi um firningaleið í sjávarútvegi lauk á Ísafirði í kvöld.  Bæjarstjóri Ísfirðinga sýndi það dómgreindarleysi að stjórna fundinum sem í ofanálag leyfði hvorki  fyrirspurnir né frammíköll.  Að erindi verkalýðsleiðtogans undanskildu, voru framsögurnar einlitar og einhliða.  Þingmaður vinstri grænna lýsti starfi endurskoðunarnefndar sem samkvæmt öðrum frummælanda var tóm lygi.  Endurskoðandi Deloitte  sagði það sem andstæðingar firningar vildu heyra en skondnastur var þó síðasti frummælandinn, háskólaprófessor og fyrrum sumarleyfissjómaður.  Sá reiknaði út álögur á landsmenn komi til firningar.   Reikniformúlan var hin besta skemmtan og ræðuhaldið líkara sýningu en sjónarmiði.  Enda sagði spekingurinn útreikninga sína óhrekjanlega.  Skemmtilegur fír.  Eftir á var svo haldinn aukafundur að frumkvæði Ólínu Þorvarðardóttur en þá voru sjálfstæðismenn gengnir.  Í samantekt má segja að sátt um fiskveiðistjórnunarkerfið virðist ekki í sjónmáli.   Markmið kvótahafa er að halda fengnum hlut, afskrifa skuldir en ekki aflaheimildir.  Málflutningur þeirra um hrun útgerðanna komi til breytinga er ósannfærandi og markaður af einkahagsmunum þó reynt sé að láta annað í veðri vaka.   Fundur kvöldsins sýndi að áhugi á vitrænni umræðu er enginn.  Þegar aðilar koma að málum einungis með eigin heill í huga er ekki von á góðu og gildir það almennt.  Firningarfólk ætti hinsvegar að pæla í hvert fyrsta verk nýrra stjórnvalda yrði.

LÁ