KLETTUR EÐA KOLBEINSEY.

Einhverntíma var Bretland kallað nýlenduveldi og Ísland nýlenda.  Strax hljóma kaldar kveðjur handan úr hafi, yfirgangur og hótanir að verði ekki tiltekin niðurstaða fari allt í bál og brand.   Margir hafa blásið á þá sem telja sjálfstæðismissi felast í göngu inn í ESB.  Nú blasir sannleikurinn við.   Hvað sem segja má um icesave er ljóst að verið er að yfirfæra skuldir.  Icesave er afleiðing óstjórnar beggja vegna hafsins.  Hafni forsetinn nýrri útgáfu samningsins gerist ekkert nema semja þarf á ný.  Og sé það vilji íslensku þjóðarinnar í þjóðaratkvæðagreiðslu er það bara svo.  Ef ekki, þá hefur ríkisstjórnin skýrt umboð.  Þvinganir hljóta að herða forsetann og ótækt annað en að hafna icesave í svona andrúmslofti.  Sé horft til næstu þjóðaratkvæðagreiðslu, inngöngu í ESB, má heita augljóst að niðurstaðan í icesave hafi áhrif.  Ný ríkisstjórn í Bretlandi er heldur ekki langt undan og þá skapast nýjir farvegir.  Ég held að Ólafur Ragnar bæði vilji og verði að taka að sér hlutverk ásteitingarsteins, vera kletturinn sem brýtur ölduna, hingað og ekki lengra.   Hin leiðin, Kolbeinseyjarleiðin, er að láta flæða yfir sig og hverfa í djúpið. 

LÁ

LÝÐRÆÐI Á EIGIN SKINNI.

Ávarp forsetans ýtti klárlega undir væntingar þeirra sem vilja hafna icesave.  Orð Ólafs um aukið lýðræði, minna flokksræði og þjóðarvilja er erfitt að túlka á annan hátt.   Þessi ræða verður í besta falli hjákátleg staðfesti forsetinn icesave.  Einnig verður að segjast að rökstuðningur forsetans fyrir synjun fjölmiðlalaganna eigi ekki síður við nú.   Yfir 55 þúsund undirskriftir er fáheyrt og hlýtur að endurspegla eitthvað.  Viðhorf samfylkingar og sjálfstæðisflokks kunngera ágætlega innanmein hins íslenzka flokkakerfis þar sem orð og æði sveiflast með vindátt.  Vona forsetinn hífi sig upp úr þeim rykmekki og leyfi þjóðinni loks að upplifa lýðræðið á eigin skinni.   

LÁ   

FPRSETINN LENGI LIFI, HÚRRA!

Nú hangir allt á forsetanum.  Hann einn getur fært þjóðinni rétt sinn til úrskurðar um Ísbjörgu.  Í ræðu sinni minntist Ögmundur á þjóðaratkvæði, hug alþingismanna til þeirra og viðsnúning þann sem er orðinn.  Ráðherraræðið algjört og aldrei hefur þjóðin verið snupruð sem nú.  Afstaða nokkurra vinstri grænna að vilja þjóðaratkvæði en samþykkja frumvarpið og það eftir að útséð var um þjóðaratkvæðagreiðsluna er fáheyrð.  Líka gagnslaus.  Orð Róberts Marshall um nauðsyn breiðari samstöðu voru valinkunn í orðahnippingum kvöldsins, látlaus en sönn.  Meðferð og afgreiðsla þessa máls er alþingi íslendinga mjög til vansa og að þetta mál hafi hlotið brautargengi með aðeins þriggja atkvæða mun er skipbrot miðað við fyrri áform.   Ömurlegastur er þó sá matseðill sem jafnaðar- og velferðarstjórnin býður þjóðinni upp á, matseðill sem ríkisvæðir skuldir einkavæðingarinnar og gerir þær að sínum jafnhliða því að semja samtímis við sjálfan krónprins græðginnar um rekstur gagnavers með tilheyrandi afslætti á opinberum gjöldum.   Forsetinn á að taka af skarið og synja þessum ólögum.  Með því færir hann þjóðinni sinn sjálfsagða rétt og slær um leið á eina meginmeinsemd samfélagsins, ráðherraræðið.  Forsetinn lengi lifi, húrra, húrra, húrra.

LÁ

ÖSSUR VEIT SÍNU VITI.

Vandræðaleg uppákoma á lokaspretti icesave er hvalreki fyrir spunameistara hvaðanæva.  Að Össur skuli ekki hafa vitað af þessum upplýsingum er ólíklegt enda hvers vegna ætti sendiherrann að leyna utanríkisráðherrann einhverju?  Miklu sennilegra er að Össur hafi leynt þingheim vitnezkjunni og skelli skuldinni nú á Svavar og lögmannsstofuna.   Einhverja afsökun verður að finna til að létta ámælinu af ráðherrannum.   Og Steingrímur kýs að trúa því sem hentugra þykir þó hann hafi efalítið vitað allt allan tímann.  Kannski Svavar taki þátt í fléttunni og beri klafann eða reyni að vippa honum yfir á lögmannsstofuna, kemur í ljós.  Svar Össurar að upplýsingarnar séu veigalitlar í heildarsamhenginu eru klénar miðað við það sem fyrir liggur.   Vona fleiri þingmenn sjái sjálfheldu málsins og hafni ríkisábyrgð.   Framhaldið verði svo utanþingsstjórn.

LÁ

ÞETTA ERU VÍST MÓÐUHARÐINDI!

Enn ein gossprungan opnaðist í icesaveeldunum sem Þráinn Bertelson kvað ranglega ekki móðuharðindi í sjónvarpsviðtali í kvöld.  Stór hluti þjóðarinnar vill ekki samþykkja samninginn óbreyttan, líklegast meirihlutinn.  Sem gerir að verkum að stjórnarmeirihlutinn telur málið ekki þess eðlis að beita þjóðaratkvæðagreiðslu.  Þessi túlkun er mjög í anda fyrri ríkisstjórna og sorglegt að þessi ríkisstjórn skuli kæra sig svona kollótta um leiðbeiningar frá kjósendum sem sáu þó vonarglætu í vinstri velferðarstjórn.  Spurningin er ekki um að kasta frá okkur allri ábyrgð og semja ekki heldur að kynna okkar sjónarmið, frábiðja okkur þessa háu vexti og að allar greiðslur skuli miðast við erlenda mynt sem þýðir að gengið verður á útflutningstekjur.   Botninn tekur þó úr að á sama tíma skal semja við höfuðpaur svikamyllunnar um nýtt gagnaver á Suðurnesjum.   Og sé að marka fregnir af Össurarleynd Svavars á margumræddu lögfræðimati tjallanna er þessi ríkisstjórn feig.   Sú ranghugmynd margra stjórnarþingmanna að líf ríkisstjórnar sé mikilvægara en líf þjóðar réttist vonandi við þessi tíðindi og útkoman höfnun icesave í núverandi mynd.  Við það fengist ráðrúm og skýr skilaboð til alþjóðasamfélagsins að samninginn verði að endurskoða.  Við megum ekki hlaupa á okkur í þessu, minnumst að aðeins tók 25 mínútur að fá bílalán hjá Glitni en 25 ár að borga þau til baka.

LÁ

APPELSÍNIÐ MÆTTI EN MALTIÐ OF SEINT.

Glötuðustu sauðir Bolvíkinga söfnuðust saman á kránni í gærkvöld til að hlýða á jólaguðspjallið uppfært.   Appelsínið var komið í hús á slaginu tíu en maltið álpaðist inn í lokuð Bolungarvíkurgöng, endaði í Skálavík og hitti þar fyrir Vagnsfólkið.  En enginn er logi nema Elfar Logi og var þrammað yfir heiðina undir sívaxandi tungli.  Klukkan tólf mætti loks maltið og strax slegið í.  Voru þá flestir farnir en þykkt í þeim sem enn hjörðu og gleðskapurinn massívur.   Söng héraðslæknirinn hástöfum:  Bjart er yfir Bolungarvík, blikar jólastjarna um leið og hún tilkynnti nýjan opnunartíma heilsugæslunnar: 13.30-13.39.    Sama hús verður áfram notað í móttökuna en gengið inn um kjallarann.   Gleðileg jól.

LÁ   

FM 92,7

Niðurstaða loftslagsráðstefnu Kaupmannahafnarborgar er jarðarkringlunni í óhag, hagsmunaaðilar skammtímasjónarmiða langímasjónarmiðum yfirsterkari.  Niðurstaðan í raun gagnslítið málæði fært í þann búning að betur takist til næst.  Annað var uppi á teningnum á málfundi bæjarfulltrúa hins örsmáa útnára, Bolungarvíkur, sem haldinn var í dag á Lífæðinni, útvarpi svæðisins.  Ræddu menn um fjárhag og tengsl bæjarfulltrúa við atvinnulífið en síðan á tímum útgerðarrisans EKG hafa þau reyndar verið augljós.  Sjálfur tel ég illmögulegt annað en að slíkt skarist í jafn litlum bæjarfélögum en auðvitað skal virða að jöfnu þegar slíkt á sér stað.    En útvarpsefni var þetta gott og fádæma snerpa á köflum.   Sem staðfestir að þó margt hafi farið miður í þróun hinna dreifðu byggða á umliðnum árum er mannlífið bullkraumandi og spái ég uppúrsuðu, jafnvel fyrir jól.  Fer eftir útspilum útvarpsmannanna,  þeirra Þórðar og Hauks Vagnsbræðra.

LÁ

AÐ SPILA ÚT HUNDI.

Ný von í icesave er útspil iðnaðarráðherra varðandi gagnaver á suðurnesjum.   Stelpugreyið skýtur svo gersamlega yfir markið, ekki bara varðandi samningsaðilann heldur líka orkuverðsleynd, óvissu um orkuöflun og tengsl eins kaupandans við mótun orkustefnu hennar sjálfrar.   Þetta mun líta vel út á alþjóðavettvangi eða hitt þó heldur, að samþykkja icesave samhliða ívilnunarsamningi við skrímslið sjálft.  Rök ráðherra að ekki sé hægt að kasta svona góðum díl frá sér vekja upp þá spurningu hvar setja eigi mörkin.   Miðað við sakir viðsemjandans hlýtur samningurinn að vera ævintýralegur.  Langlundargeð vinstri grænna í þessu ríkissamstarfi hefur verið ærið og bætast nú við þessi ósköp.   Spurning hvort þetta hlass velti loks þúfunni.  

LÁ

SIÐFERÐILEG RÁÐVILLA Í BOÐI SAMFYLKINGAR.

Aumleg tilsvör iðnaðarráðherra varðandi gagnaver á Suðurnesjum var sláandi í Kastljósi kvöldsins.  Réttlæting aðkomu brennuvarga viðskiptalífsins var aumleg og ljóst að ekki er verið að taka afstöðu til grundvallaratriða.  Viðskiptatækifærinu má ekki sleppa sökum hagkvæmni og fyrst umræddir aðilar eru ekki í meirihluta er borð fyrir báru, hægt að horfa framhjá öllum sviðnu ökrunum.   Ætti meirihlutaeigendum að þessu gagnaveri ekki að vera í lófa lagið útvega aðra fjárfesta að þessu arðbæra verkefni?   Með þessu útspili er iðnaðarráðherra að spilla endurreisnarferlinu, menga það og óskýra á kostnað hvers?  Hvar liggja mörkin að hleypa að brennuvörgum, hvar er arðsemisstrikið?   Sökin í þessu liggur ekki hjá Novator heldur ríkisstjórn sem dælir misvísandi skilaboðum til þjóðarinnar.   Afleiðingin náttúrulega áframhaldandi siðferðileg ráðvilla, að þessu sinni í boði samfylkingar.

LÁ 

GAGNAVER Í REYKJANESBÆ.

Iðnaðarráðherra ætlar að leggja fram frumvarp um byggingu gagnavers í Reykjanesbæ og viðhalda þannig hugmynd frá "mektarárunum" sem hugsuð var hagkvæm og atvinnuskapandi.   Samningsaðilar eru m.a. fallnir útrásarvíkingar.  Þetta útspil hlýtur að vekja upp þá spurningu hvort meiningin sé að sömu aðilar sem virtu hagsmuni þjóðarinnar að vettugi í viðskiptum sínum eigi þarna heima.  Allir vilja nýja sprota, atvinnu og fjármagnsflæði en sé eitthvert vit í þessu dæmi hljóta að fást til þess aðilar með hreina skó, innlendir eða erlendir.   Hvað sem öllum gróða og viðreisn viðkemur getum við ekki byggt endurreisnina á vafasömum pappírum.   Hugmyndin um gagnaver er eflaust góð en aðkoman ekki.

LÁ