HÆNAN EÐA EGGIÐ?

Svínaflensan hefur fram yfir fuglaflensuna að hún kom þó.  Sem auðvitað er ekki gleðilegt nema fyrir smitvarnaspekúlantana sem geta nú undirstrikað eigið mikilvægi.   Enda er kapp í mönnum að flokka fólk og forgangsraða, meta viðbúnað og hættu, bólusetja, gefa flensulyf og setja í brýrnar.   Samhliða þessu er niðurskurður heilbrigðiskerfisins í algleymingi.  Bara hér á vestfjörðum er verið að leggja af þjónustuíbúðir aldraðra, sjúkraflugvél til neyðarflutninga þykir of dýr og sneiðmyndatækið ekki þess vert að gert sé við það.   Allar flensur taka sinn toll og hafa alltaf gert en svínaflensan einhvernveginn verið uppfærð sem fjölmiðlafóður.   Marga veit ég um í tölvuheimum sem rekja tölvuveirur til sömu aðila og framleiða veiruvarnarforrit.  Kannski urðu smitvarnaforkólfar heimsins að blása í einhverja blöðru til að tryggja eigin tilveru?  Hver veit?

LÁ

AÐ SKÍTA PENINGUM Í SKIPTUM FYRIR MÁLFRELSI.

Vilhjálmur Bjarnason réðst einsamall á virkisveggi græðginnar með vitið að vopni.   Benti á þá augljósu mismunun sem fyrirgekkst meðal hluthafa og vildi jafnan hlut allra.  Þessi viðleitni hóf Vilhjálm upp úr forarpytti viðskiptalífsins og í eyrum almennings rödd hans,  rödd réttlætisins.  Hæstiréttur hnekkti í dag dómi hérðasdóms í máli Vilhjálms og telur forréttinda- og græðgissamninga eðlilega liggi fyrir samþykki hluthafa.   Með þessu leggur æðsta dómstig landsins blessun sína yfir svínaríið og tekur afstöðu gegn reisn og með lágkúru.   Annar fréttamoli dagsins er undanhlaup AGS varðandi tengsl endurskoðunarákvæðsins við icesave.   Forsvarsmaður segir norðurlöndin ekki hafa viljað lána Íslandi nema búið væri að koma icesave í höfn.  Norðurlöndin sögðust ekki vilja lána Íslandi nema AGS gæfi grænt ljós.  Og fórnarlömb icesave, bretar og hollendingar, sögðu íslendinga ekki gjaldgenga í evrópusamstarf nema greiða icesave.   Sannleiksástinni er ekki fyrir að fara og eins og vanalega einungis plastvöndur í boði.    Dæmigerð er svo brottvikning af LÍÚ-fundi, manns sem hýsti öndverðar skoðanir og kom að auki við kauninn á "klaninu" með skýrzlu sinni um fiskveiðistjórnunarkerfið í vor.  Í skýrzlunni var bent á kvótasetningu tegunda, ekki þó til verndar heldur endursölu eða leigu.  Af þessari brotalöm kvótakerfisins mátti auðvitað enginn vita fremur en öðrum.   Enn ræður vansastöngull stórútgerðarmanna hér lögum og lofum, formælir öllum úrbótum í eiginhagsmunaskyni og hundsar alla gagnrýni.  Stjórnmálamenn humma.  Hvað ætli margir íslendingar skíti peningum í skiptum fyrir málfrelsi?

LÁ

STEMMNING Á NORÐURLANDAÞINGI.

Mikill hugur er í samfylkingarfólki á norðurlandaþingi og hástemmdar yfirlýsingar varðandi ESB ósparaðar.  Eins og tungl í fyllingu endurvekur Össur flýtimeðferð Íslands þangað inn og þó Jóhanna skarti ekki sömu gleði er bersýnilega hugur í brýninu.  Maður skyldi ætla að þessir landsfulltrúar væru að færa þjóðinni gleðitíðindi en er það svo?  Bjarni Benediktsson fer mikinn á þessu sama þingi og ásakar alþjóðasamfélagið og ekki sízt bræður okkar og systur á norðurlöndum fyrir óliðlegheit í bankahruninu, aðgerðarleysi og samstöðu með AGS í pínu sinni gagnvart íslenzkri þjóð.  Hugprýðin uppmáluð æpir flokksformaðurinn eins og sá sem vitið hefur.  En hvar var það vit þegar á þurfti að halda?   Fulltrúar annarra landa á þessu þingi hljóta að brosa í kampinn yfir öllum þessum skemmtiatriðum. 

LÁ

FISKUR Í STAÐINN FYRIR ÁLVER.

Aukin harka færist nú í deilu manna um álver.  Suðurnesjamenn og Þingeyingar sjá þessa stóriðju í hillingum og rökin þau sömu og gamla mannsins á Reyðarfirði:  Börnin mín eru ekki að koma í heimsókn heldur að flytja heim.  Þetta er mjög skiljanlegt viðhorf, trjábolir vill hafa greinar sínar innan seilingar.   En hvers vegna ljá stjórnmálamenn ekki máls á því að veiða meira.   Aukin veiði gæti fært fólki og byggðarlögum hellings tekjur strax og það án verulegs tilkostnaðar.   Stóriðja getur verið ágæt en meðan rifist er um hana upplagt að hleypa af stokkunum alvöru strandveiðum þar sem menn leigja kvóta og borga löndunarstöðunum t.d. fjórðung af hverju lönduðu kílói.  Með þessu skapast atvinna og sjávarþorpin nytu góðs af nálægðinni við auðlindina.   Enda kominn tími til.

LÁ

TÍMINN ER BEZTI VINUR STJÓRNMÁLAMANNSINS.

Skuldaafskriftafrumvarp ríkisstjórnarinnar var hoggið í spað af Þór nokkrum Saari.  Sá hann mikla meinbugi á þessu plaggi og sagði innihaldið sprengju inn í íslenzkt samfélag.   Þetta væri fyrst og fremst frumvarp óreiðumanna og kúlulánenda.   Þjóðin vissi lítt um þetta innlegg stjórnarflokkanna en þegjandaleg afgreiðsla þess og breið samstaða vekur upp spurningar.  Degi er ljósara að hagsmunaspottar kippa harkalega í fjórflokkinn og liðinu í þeirri rotþró trúandi til alls.   Hinsvegar hefur Þór Saari litla ástæðu til að bera í þjóðina ósannleik.   Hvet sem flesta til að lesa frumvarpið sem er að mínum dómi ágætt lögfræðingafóður.   Tíminn mun leiða hið sanna í ljós en sá skrambi er einmitt bezti vinur stjórnmálamannsins.   Að minnsta kosti á Íslandi.

LÁ    

RANGIR DÓMAR Í RÖNGUM LÖGUM.

Samtök atvinnulífsins gera nú harða hríð að ríkisstjórninni, sérlega gaurinn vinnuveitendasambandsmegin.  Hann vill úrskurð umhverfisráðherrra um suðvesturlínu ógiltan sem og firningaráform ríkisstjórnarinnar.   M.ö.o ráða stefnu réttkjörinna valdhafa í orkumálum og fiskveiðistjórn.   Annar góður og gegn úr sama flokki harmar mjög úrskurð hæstaréttar varðandi veglögn gegnum Teigaskóg á Barðaströnd og telur túlkun laganna svo fráleita að þeim verði að breyta.   Þetta viðhorf að gangi dómar eða úrskurðir þvert á hinn eina og sanna rétttrúnað verður hreinlega að breyta lögunum svo dómar "falli rétt".  Fregnaði jafnframt að ASÍ-gaurnum hafi á sínum tíma hugnast að ríkisábyrgð innistæðueigenda næði líka til hávaxtareikninga, sú afstaða kostar okkur nú eitt stykki Ísbjörgu.  Í ljósi þessa er tal þessa manns um stöðugleika, afnám firningar og suðvesturlínu hreint og klárt djók.  Ég myndi vilja breyta landslögum á þann hátt að málpípum hagsmunaaðila yrði gert að þegja svo hægt sé að stjórna í friði.   Að minnsta kosti svona fuglum.

LÁ

FERÐASAGA.

Vondri ferð Grjóthrunsins í Dalina er nú lokið.  Við kjöraðstæður, fullan sal af fólki og með lifandi trjónukrabba í görnum, steig hljómsveitin á svið eftir innilega upphitun Dr. Gunna og félaga.  Hljómsveitarstjóri Grjóthrunsins og jafnframt byggðarlagsins útdeildi lögunum sem skyldi spila en í öfugri röð hægra megin á sviðinu.  Telja menn þetta hafi verið pólitískt útspil, ósjálfrátt.  Þannig mættust menn á miðri leið en spiluðu sitthvort lagið til jaðranna.   Einhverjir höfðu á orði að flutningurinn hafi verið frumlegur en Óli POPP, skáld hafs og fjalla, gekk út og reit sinn dóm:  Hörmung sem allt of margir sáu.   Ljósið í myrkrinu var Guðmundur Steingrímsson sem klifraði glaðbeittur með harmonikkuna upp á svið og hvíslaði til mín að nú væri hann búinn að skipta um skoðun í kvótamálunum.   Spilaði svo Í Grænum mó.  Kvölin á sviðinu var þó aðeins byrjunin.   Gítarleikarinn var handtekinn þegar hann reyndi að stinga af og sat næturlangt í skýrzlutöku vegna slælegrar frammistöðu, trymblinum svelgdist á  trjónukrabbanum, hljómborðsleikarinn tók stöðumæli staðarins kverkataki og kenndi honum um bankahrunið, bassaleikarinn reif bændablaðið í strimla og sagðist engan fræðalestur halda, hvorki í Guðrúnarlaug né nokkurri annarri en sjálfur skreið ég í Sælingsdalinn og ofan í Guðrúnarlaug.   Skilaði þar trjónukrabbanum sem orðinn var ansi velktur.   Á heimleiðinni ókum við Arnkötludalinn, hina nýju samgöngubót, hnuggnir og lambalærislausir.  Enda ekki hægt að ætlast til umbunar eftir slíkt frammistöðuleysi.   Vona bara Dr. Gunni hafi fengið mitt læri.

LÁ 

UPPLESTUR Í GUÐRÚNARLAUG.

Framtakssemi Dalamanna stendur í blóma um helgina og hinn á 3ja metra hái sveitarstjóri svarar ekki síma fyrir skipulagningu.   Dagskráin hefst með komu forseta og hægur rísandi fram á kvöld.   Meðan fréttatíminn dunar er trjónukrabbahlaðborð í félagsheimilinu en sú skepna ku illdeyðanleg og glíman við hana mun skilja að alvöru pönkara og jazzyfli.    Hagyrðingum verður svo fylgt eftir með heljarinnar rokkhátíð í Dalabúð og stíga landsfrægar hljómsveitir á stokk.   Grjóthrunsmenn koma vestan að og sunnan, bandið er í frunta uppsveiflu og sem dansari hljómsveitarinnar lofa ég afbragðs giggi.   Enn erum við ekki komin í ESB og þar af leiðandi engar reglur um hávaða né fyrirtíðaspennu.  Tvær reglur hafa Grjóthrunsmenn þó í heiðri:  Að syngja á sínu ylhýra og fara síðan í Guðrúnarlaug.  Þar, í lauginni miðri, mun bassaleikari Grjóthrunsins lesa upp úr bændablaðinu og þjappa þjóðinni saman.   Missið ei heldur af því.

LÁ

FLEYGAR Í RÍKISSTJÓRNARSAMSTARFI.

Þá einn hverfur annar birtist.   Tala ég hér um fleyga ríkisstjórnarsamstarfsins.  ESB, AGS, icesave, umhverfismál, fjögur lykilmál, þrjú fallin samfykingarmegin og nýjustu yfirlýsingar flokksins varðandi virkjunarkosti marka markmiðið:  Alslemm, 4-0 fyrir X-S.    Klemma vinstri hreyfingar græns framboð er þessi:  Samfylkingin á í önnur hús að venda, vinstri grænir ekki.  Samfylkingin þolir kosningar, vinstri grænir ekki.  Samfylkingin stýrir þjóðarskútunni að vild og ferðinni bersýnilega heitið til evrópu.  Stjórnarandstaðan (fyrir utan Hreyfinguna & Þráinn) er berskjölduð vegna fortíðarinnar og ómurinn holur.  Þetta er kjörumhverfi fyrir samfylkinguna og fólk þar á bæ nýtir sér byrinn.  Ég spái því hinsvegar að ákafinn núna muni reynast þeim erfiður á lokasprettinum og líkur á að skútunni verði snúið meiri en minni, jafnvel þó land sé í augsýn. 

LÁ

"GATIÐ" Í ÍSLANDSSÖGUNNI.

Ekki náðust myndir af Tyrkjaráninu.  Ekki heldur af þjóðfundinum 1851.  Eitthvað er til af heimsókn Friðriks VII danakonungs og alþingishátíðinni 1930.  Ávarp Sveins Björnssonar við lýðveldistökuna er varðveitt, sömuleiðis móttaka handritanna.  Upp úr því fer pakkinn að þéttast og sagan vel skráð, bæði á prenti og lifandi myndum.  Komandi kynslóðir munu því eflaust undrast "gatið" í Íslandssögunni þegar kemur að undirritun icesave.   Þar er bara ekki neitt.   En það er kannski eðlilegt að vera ekkert að mynda hluti sem skömm er að.

LÁ