FEIG RÍKISSTJÓRN?

Mótmæli á Austurvelli í dag færa ekki bara sanninn um afstöðu þjóðarinnar til Ísbjargar heldur eru þau táknræn fyrir þann viðsnúning sem orðið hefur í stjórnmálunum.  Ekki þó á málefnum heldur fólki.  Átrúnaðargoð búsáhaldabyltingarinnar eru nú, örfáum mánuðum síðar sjálf komin í stöðu fyrirrennaranna.   Steingrímur gæti allt eins verið Þorgerður og Jóhanna Geir.   Fólkið sem margir treystu til kúvendingar endurgalt hvorki traust kjósenda né trú og upplifa nú sama trumbusláttinn.  Loforð um breytingar á stjórnsýslu, aukið lýðræði, valddreifingu, gegnsæi, fagmennsku, auðlindir, skjaldborg heimilanna, vexti, verðtryggingu, gengi, allt í uppnámi.  Og nú er ljóst, þrátt fyrir harðorðar yfirlýsingar um afsal fullveldis, að sá hinn sami reit undir nauðungarplaggið.   Hafi engin leið önnur verið fær, afhverju sagði maðurinn þá ekki af sér frekar en kyngja þvílíkum afarkostum fyrir samfélagið?   Þessi ríkisstjórn er feig.

LÁ

UNDIR HNULLUNGI EINKAVÆÐINGAR.

Undir hnullungi einkavæðingar liggur þjóðin nú lemstruð.   Oftrú færði þjóðinni þennan bikar og vantrú hamlar að honum sé hafnað.   Kjarkur eða kjarkleysi þingheims mun afhjúpast í atkvæðagreiðslu um Ísbjörgunarsamninginn.   Rísi þingheimur gegn  þessum þumalskrúfusamningi mun það ekki bara feykja skítahaugnum af íslenzkri þjóð heldur vera skerandi frelsisóp um allan heim gegn kúgun og misrétti.    Hinn kosturinn, að hengja bakara fyrir smið, er að mínum dómi ekki í boði en verði hann valinn hugsa margir sér til hreyfings.

LÁ 

 

KLÁSÚLUDANS.

Ísbjörgin er nú komin í fang okkart og hæpið að þjóðin losni úr kvörninni úr þessu.  Varhugaverðasta klásúla þessa nauðungarplaggs er óvissa fyrirliggjandi eigna hins raunverulega skuldara, gamla landsbankans.   Spár eru bjartsýnar en vegna gífurlegra upphæða má litlu skeika og verði svo tekur litla Ísland skellinn, þ.e.a.s almenningur, fólk sem taldi fjármálaumsýslu einkaaðila á erlendri grund því óviðkomandi.  Eignainnheimtuna sjálfa hefðu íslendingar átt að láta bretum í skaut og enga samninga ella.   "Þetta bjargast" er niðurstaða þessa þvingunarplaggs og megi guð gefa að það gangi eftir.   Framkoma breta og evrópubandalagsríkja gagnvart íslendingum í þessu máli getur vart talist lystaukandi og spá mín sú að landinn gerist fráhverfari evrópusambandsaðild.  Þessi ísbjörgunarsamningur mun engum ís bjarga heldur bræða, vegið er að sjálfsbjörg þjóðarinnar og þar með sjálfstæði.   En kannski er það einmitt tilgangurinn hjá sumum?

LÁ

"EKKI SKRIFA UNDIR!"

Stærsta vandamál nýmyndaðrar ríkisstjórnar er evrópufíkn samfylkingar.   Sumarþingi var ætlað að koma þessari áráttu í farveg og miklu brýnni mál látin danka.   Uppgjör bankahrunsins, skuldir heimilanna, verðtrygging, vextir og auðlindamál, öllu skotið á bak við ESB-aðild.  Þegar ísbjörgin (icesave) kom upp vildi samfylkingin taka pólitískan hælkrók á málið, ekki lagalegan.   Það var og gert, efalítið til að halda ESB-hurðinni opinni.  Sjálfstæðismenn stóðu sig þá ekki í stykkinu en formaður vinstri grænna andæfði kröftuglega.   Sá sami Steingrímur situr nú frammi fyrir undirskrift þessara ábyrgða, tilkomnar vegna skulda óreiðumanna og glórulausra ákvarðanna stjórnmálamanna.  En getur þjóðin fórnað fjárhagslegu sjálfstæði sínu, ávinningi fullveldistímans, lífskjörum sínum og vonum vegna evrópuglýju eins flokks?   Ég segi:  Steingrímur STOPP!  EKKI SKRIFA UNDIR og haltu þig við fyrri yfirlýsingar og sannfæringu með eða án samfylkingar.    Annað eru hrein og klár og landráð.

LÁ

DROPINN HOLAR STEININN.

Verðtrygging er hagstjórnartæki sem ver lánadrottna og fjármagnseigendur fyrir gengisbreytingum, þ.e. að lán og innistæður étist ekki upp í verðólgu nái hún sér á flug.   Í kreppunni hafa margir ámálgað afnám verðtryggingar svo heimili og fyrirtæki sligist ekki af skuldum.   Fyrsta birtingarmynd þessa má sjá í endurgreiðslu sjálfstæðisflokks til handa FL-grúppunni sálugu sem heyrir víst undir einhvern ríkisbankann nú.  Sjálfstæðisflokkurinn mun endurgreiða þetta margumtalaða, milljóna kosningaframlag á 7 árum, vaxtalaust.    Hér hlýtur að sannast hið fornkveðna að dropinn holi steininn. 

LÁ

DALAI LAMA SNUPRAÐUR.

Ríkisstjórn friðar og mannréttinda snuprar nú komu eins umtalaðasta þjóðarleiðtoga heims, Dalai Lama.  Útlegð hans er táknræn fyrir órétt og yfirgang heimsvaldastefnu sem við flest foröktum.   Fyrrum dómsmálaráðherra hæðist að undirlægjuhætti ríkisstjórnarinnar í garð þeirrar kínverzku en gleymir þeirri staðreynd að fyrirmyndin sé hugsanlega fengin í viðbrögðum hans sjálfs þegar Gong-liðar fjölmenntu hingað á sínum tíma.     En hvað sem því líður hefur margur misjafn sauður komið höttum íslenzkra ráðamanna á loft gegnum tíðina og fjarvera þeirra nú mikil vonbrigði.  Mér finnst niðurlag forseta og ríkisstjórnar algjört í þessu máli.

LÁ

GRJÓTHRUN Á ÞINGEYRI.

Grjóthrun var á Þingeyri í kvöld, litlu kauptúni Dýrafjarðar, gróðursælu og snyrtilegu.  Niður Gemlufallsheiðina heilsaði okkur hvalur í kvöldsólinni og tjaldar stikuðu í vegarköntunum ásamt gæðaféi Ketilseyrarbræðra.   Varð okkur Grími starsýnt á flottsokkótt lamb og kvað Grímur það líflamb.  Félagsheimili Þingeyringa státar af stóru sviði og þar tróðum við upp eilítið síðar en til stóð svo fólk yrði ekki hvumsa.   Meðalaldur áheyrenda var þó nokkur en það breytti litlu, rokk var á dagskránni og enginn bjóst við öðru nema ein maddaman bað hljómsveitina vinsamlega að þegja meðan harmonikuleikarinn tæki smá skonsu.  Bassaleikarinn varð æfur og úmbaði út í eitt, ekki hjá því komist að friða hann með loforði um strandsiglingar.   Hver hnullungurin rak svo annan og endað á þjóðsöng Þingeyringa um Þórarinn en sá ku hafa innleitt í samfélagið starfslokasamninga.  Þórhallur Arason, aurasníkir sveitarinnar, bauð svo hópnum í kaffi og fræddi um uppgang staðarins í menningarlegu og efnahagslegu tilliti.   Grjóthrun taldi 101 Þingeyri á tónleikunum og er það um þriðjungur mannbærra Dýrfirðinga.   Þökkum skemmtilega kvöldstund og minnum á morgundaginn en þá verður Vagninn á Flateyri tekinn með trompi.  Allir þangað.

LÁ

EINKAVÆÐING GETUR VERIÐ TVÍBEND.

Ekki beint uppörvandi en fróðleg heimildarmynd um einkavæðingu var sýnd á RÚV í kvöldlok.  Þó umfjöllunin hafi langt í frá verið fullnægjandi dró hún þó fram ákveðinn sannleik:  Undirstaða ríkidæmis er að viðhalda fátækt.   Reynslan sýnir að komist einkaaðilar yfir auðlindir er veruleg hætta á að almennri velferð sé fórnað fyrir skyndigróða.    Það sást glögglega í þessari mynd.   Og yfirleitt eru fyrirtækin í skjólshúsi yfirvalda sem þannig mynda samsteypu gegn íbúunum.   Á Íslandi eru þó nokkrar einkavæðingar að baki.  Einkavæðing sjávarauðlindarinnar hefur fært örfáum geysileg auðæfi en framlegð atvinnugreinarinnar til sjómanna og fiskverkunarfólks snarminnkað.  Einkavæðing bankanna bjó til fyrstu alvöru auðjöfrana og þó landinn hafi á kafla heillast mjög af lífstíl þessara snillinga hefur viðskilnaðurinn gert að verkum að sú glýja er að baki.   Lyfjaverzlun ríkisins var aflögð og lyfsala og dreifing síðan verið bæði dýr og skrykkjótt.   Einkavæðing símans færði einu fyrirtæki mikið forskot með dreifikerfinu sem almenningur borgaði með sköttum sínum.  Enda til hvers á hinn almenni borgari að kaupa hluti í því sem hann á fyrir?  Hvaða hagkvæmni er í því?  Varðandi auðlindir, loft, vatn, rafmagn, hita, fiskimið, olíu og eðalmálma ættu íslendingar að hafa forgöngu um að varðveita eignarétt þjóðarinnar.  Nýtingarrétt má selja eða leigja til ákveðins tíma en lokaorðið ávallt að vera í höndum ríkisstjórnar með hagsmuni heildarinnar að leiðarljósi. 

LÁ 

ÞJÓÐNÝTING EINBÝLISHÚSAHERBERGJA.

„Segjum að útgerðarfélag sé einstaklingur sem er búinn að kaupa einbýlishús. Hvernig litist eiganda hússins á að eitt herbergið yrði skyndilega þjóðnýtt? Síðan annað. En skuldirnar minnka ekkert á móti, eigandinn heldur áfram að borga af þeim eins og hann ætti allt húsið, en þarf að borga leigu af þessum þjóðnýtta hluta. Ætli viðkomandi húseiganda þætti þetta réttlátt?"

Svo mælir útgerðaraðlili á Snæfellsnesi.

Ég spyr á móti:  

1.  Hver gaf kaupendum kvóta óskorað leyfi til að líta á veiðiréttinn sem eign en ekki nýtingarrétt?  Þeir sjálfir og er það réttlátt?

2.  Hvar í stjórnarskrá er ljáð máls á ævarandi eignarétti einkaaðila á veiðiheimildum?  Hvergi en samt láta hagsmunaaðilar eins og ekkert sé sjálfsagðara.   Er það réttlátt?

3.  Húseigendur margir hverjir í dreifbýlinu hafa  víða misst "herbergi" úr húsum sínum einmitt vegna kvótaumsýslu?   Er það réttlátt?

Vinding ofan af núverandi kerfi er algerlega nauðsynleg og firning ein leið til þess.  Kannski væri hægt að lengja þennan tíma svo fjárfesting útgerðaraðila næði að borga sig, miða t.d. við 33 ár í stað 20.  Geti fjárfesting ekki borgað sig upp á svo löngum tíma er hún hvort eð er glórulaus.  

LÁ

"FEISUM" VANDANN!

Nú er ljóst að skuldasöfnun sveitarfélaga er ekki innan "eðlilegra marka" og við blasir stórfelldur niðurskurður bæði í launum starfsmanna og þjónustu.   Tillaga um að kennarar skeri af vinnutíma gegn 5% launalækkun hefur þann kost í för með sér að enginn missir vinnuna.  Kennarasambandið harðneitar og mótmælir að kennarar séu teknir út sérstaklega.   Vona að svar sveitarfélaganna og reyndar ríkisins líka verði að samræma ofangreindar tillögur og láta þær gilda yfir alla opinbera starfsmenn.   Þannig næst umtalsverður sparnaður og meiri sátt.   Áframhaldandi afneitun vandans mun gera nákvæmlega það sama og gerðist með bankanna, í stað mjúkrar lendingar verður brot.

LÁ