AÐHALD STÖÐVAR TVÖ

Frétta"mál"flutningur Stöðvar 2 á loforðabrestum ríkisstjórnarinnar fer fyrir brjóstið á stjórnarparinu og óyndi þar á bæ með þetta framtak.   Einelti og ekkifrétt segja þau en hvernig er hægt að leggja ríkisstjórn í einelti?  Fréttastofan er hér að rækja sitt aðhaldshlutverk og minna á upplegg sem boðað var fyrir kosningar.   Fréttastofa sem ekki er á vegum hins opinbera.   Einnig bar á góma flugsmáti þeirra skötuhjúa og þótti báðum hlálegt.  En skilaboðin til almennings eru:   Vér eyðum meðan þér sparið.    Hlutverk þingmanna er að ganga á undan, sýna fordæmi og ráðdeild í hvívetna.   Angur vegna aðfinnslna í þessum efnum er kulnunarteikn, veruleikafirring fólks sem of lengi hefur verið óhaggað.

LÁ    

RÍKISSTJÓRNIN EINS ÁRS.

Egill er kominn í sumarfrí en eftirlét stjórnmálaforingjunum síðasta þátt vorsins.  Einkunnir ríkisstjórnarinnar voru eins og stigagjöf söngvakeppninnar, eftir landafræðinni, slíks er jú von.  Áliti mannrétindanefndar SÞ varðandi fiskveiðistjórnunina verður svarað en án umræðu í þinginu.  Svarbréfið mun lýsa málinu í skoðun.     Eftirlaunalögin eru mistök segja foringjarnir en snúin og ná ekki fram að ganga fyrir þinglok.  Hinsvegar náðist á vorþinginu að afnema skatt á hlutabréfahagnað.   Þetta snarræði ríkisstjórnarinnar kemur sér vel fyrir banka og fjárfestingarfélög.   Jakob stuðmaður ætti að kanna þennan möguleika.   Steingrímur sakaði Guðjón um linkind í garð upphlaupa eigin flokksmanna og vissulega rétt en Guðjón átti sprett varðandi nýjan vaxtarbrodd landsbyggðar, sjóstangaveiðina, taldi innlimun þeirra veiða í kvóta drepa kímið í fæðingu.      Stjórnarparið lét sér fátt um finnast og telja öryggisráðið mikilvægara fyrir íslenzka þjóð.   Steingrímur gaf kvótakerfinu falleinkunn og hnykkti einfaldlega út með þeirri staðreynd að fiskverndunarmarkmiðin hafi gjörsamlega fallerað.  Ingibjörg var ein á báti í evrópumálunum og sökuð um að tala niður krónuna.  Steingrímur minnti á heimastjórn og dug hennar fyrir íslenzka þjóð.   Þó Geir hafi verið hógvær eins og góðum landsföður sæmir er í samantekt bersýnilegt að það er hans gangverk sem situr á eftirlaunafrumvarpinu, það er hans gangverk sem ekki vill leiðrétta mannréttindabrot núverandi fiskveiðistjórnar, það er hans gangverk sem  handstýrði sölu eigna á varnarliðssvæðinu, það er hans gangverk sem ýtir samfylkingunni inn í eimyrjuna í umhverfismálum og það er hans gangverk sem eftirlætur fjármagnseigendum eyrnamerkta  skattpeninga ríkisins.   Þessi ríkisstjórn hefur ekki setið auðum höndum,  hjartað hamast í samfylkingunni og heilinn í Valhöll.

LÁ           

RÚSSLAND NÚLL STIG

Nú er æðið á enda,  vonbrigði, Sigmar fúll og vinningslaginu spáð núllta sæti í mínu partíi.   Krakkarnir stóðu pligtina en líkast eru möguleikar okkar á sigri  hverfandi vegna landfræðilegrar legu sem er auðvitað kostur þegar litið er á kostnaðinn.   Hinsvegar rýrir það gildi svona keppni þegar innihaldið víkur algerlega fyrir landafræðinni.   En hefur júróvísíón forspárgildi varðandi ESB-aðild?  Yrði vægi okkar þar eitthvað í líkingu?  Hvers vegna ætti það að vera öðruvísi?   300.000 þúsund manna eyland við yzta haf?  Evrópusinnar hlægja eflaust að samlíkingunni, andstæðingar fagna.   Kannski er þó vert að pæla í þessu því júróvísíónkeppnin er samsuða ólíkra þjóða með ólíkan smekk og bakgrunn.  Öllum er ljóst að í þessari keppni erum við ekki vel í sveit sett og vart batnandi.   Það er ekki skoðun heldur staðreynd að möguleikar okkar í öllu þessu mannhafi eru hverfandi.  Hagsmunir okkar, smekkur og tillegg eru eðlilega ekki í öndvegi.   Fullveldi hlýtur að vera þjóðargersemi en illa rekið átylla til að leita á önnur mið.    Og okkur líkar dýrtíðin illa, vextirnir og gengið.   Í þessu sambandi er ESB í margra hugum töfralausn og þeim virðist fjölga sem svo hugsa.   Það skref yrði þó ekki aftur tekið og því óvænlegt að fylkja þjóðinni andstætt.   Betra væri að knýja fram vafaatriðin sem fyrst og ræða aðild í ljósi staðreynda en ekki drauma eða væntinga.

LÁ

NEYTENDAVERND BARNA

Neytendavernd barna er víst ekki lengur á herðum foreldra heldur hinu opinbera og gáfnaljósin kynna þessa dagana tillögur sínar til spornunar við óheilbrigðum staðalímyndum, virðingarleysi og neikvæðri líkamsímynd.    Snilldin er fólgin í breytingum á boðstólum, þ.e. fjarlægja óhollustu úr hillum verslana, gos, nammi, flögur, sykurbústnar mjólkurvörur og saltpillur.  Tilgangurinn að auðvelda foreldrum hringferðina.   Þar sem allir vilji veg barna sinna sem mestan telur neytendavörnin að tillögurnar fái góðan hljómgrunn.   Einfaldari leið, þ.e.a.s. nei, virðist ekki ná eyrum neytendaverndar enda ógnar sú leið tilveru hennar og myndi gera hana óþarfa.   En sé það vegsauki barns að gera það að litlum innkaupastjóra eru tillögurnar hreint út sagt frábærar.

LÁ

ESB ÚRSLITAKVÖLD

Í miðri flóttamannaumræðunni blossar upp þjóðerniskennd landans í söngvakeppni glyss og homma.   Hommarnir sameinast í aðdáun þessarar keppni og við hin með þeim, gagnkynhneigð og gamaldags.   Frammistaðan í kvöld var ein okkar glæstasta og þarf að fara aftur til Stormskers til að finna betra lag.   Langþráðum áfanga er náð og allt hér eftir sigur nema 1sta sætið sem gæti komið okkur í bobba.   Milljarður í júróvísíón yrði væntanlega enn umdeildara en flóttamannahjálpin á Akranesi og mikil andstaða talin hláleg af öðrum evrópubúum, jafnvel yrðu möguleikar á evrópusambandsaðild úr sögunni.   Laugardagskvöldið gæti því orðið annað og meira en hommapopp, kannski ESB úrslitakvöld því ef við vinnum hljóta andstæðingar aðildar að gera sér mat úr þeirri dásamlegu fyrigjöf. 

LÁ 

LÝÐSSON

Flestar lífverur hafa ákveðinn fengitíma.  Sum hlaupa á vikum og mánuðum, önnur aðeins dagslengd eins og elgirnir.   Tilgangurinn fjölgun tegundarinnar þó nautn fylgi kannski stundum, hver veit?  Í mannheimum er fengitíminn allt árið og nautnin yfirleitt forsenda gjörnings.  Kynlífskönnun, gerð á Íslandi fyrir nokkrum árum, sýndi tíðni athafna langt umfram ávexti jafnvel þó gert sé ráð fyrir belgingi landans og ýkjum.   Á mínu heimili má lítið út af bregða og ávaxtakarfan orðin nánast full.  Nýverið leit nýjasti sprotinn dagsins ljós, blásvartur hárbrúskur, gulur eins og  banani og leit hófst að austurlenskum bæjarfola.   Í fyrradag, mér til mikils léttis, hvarf gulan eins og bráðið smér og krakkinn fór að orga og lengjast.  Þá fyrst fauk í okkur hundinn og trampaður gæsagangur til bæjarstjórans en hevítið var farinn og sá nýi kom ekki til greina, ruglaðist á fengitímanum.   Í kvöld, aftastur í bleyjubiðröðinni, sá ég svo blásvartar hárflyksur falla í gólfið, eina af annarri og í skallablettunum hvítan æðadún teygja sig til himins.  Og orgið hætt.   Hvorutveggja örugg teikn, þegjandinn og dúnninn, af Lýð er hann kominn og Lýðsson vera.  Ekki Grímsson eða Falungongson.  En þá skaut niður nýrri hugsun, afhverju, ég elska Grím og dái Falungong?   Hvers vegna endilega Lýðsson?!   Svei mér að ég geti svarað því....

ER NAUÐSYNLEGT AÐ SKJÓTA ÞÁ?

Mörgum hryllir við þeirri ákvörðun sjávarútvegsráðherra að gefa skotleyfi á hvali enn á ný.   Ferðamannabransanum er ekki skemmt og segir meiri hagsmunum fórnað fyrir minni.  Sumir myndu umorða þetta á þann veg að þeirra hagsmunum væri fórnað fyrir annarra.  Ísmaðurinn telur ónýttar dýrategundir almennt tilgangslausar og hræsni að amast við veiðum annarra en fara síðan heim og éta lambið sitt.  Hvalinn skjótum við í sínu náttúrulega umhverfi og dauðastríðið nokkur andartök en kjúklingar ala sína önn alla í útrýmingarbúðum og sjá aldrei ljósið nema í dauðanum.   Hrefnur eru ekki taldar í útrýmingarhættu og veiðar í atvinnuskyni ættu því að geta dafnað samhliða hvalaskoðun.   Náttúruvernd er þörf en þarf aðgreiningu frá tilfinningaöfgum.   Á sama hátt er lítið vit að stunda hvalveiðar í atvinnuskyni nema arður sé af.   Mig undrar þó mest hvílíka athygli einmitt þessi ákvörðun sjávarútvegsráðherra hlýtur því hún er langt í frá sú vitlausasta.

LÁ

AKRANESVITI

Akranesviti er enginn hálfviti.  Hann logar glatt og lýsir sjófarendum til landsýnar.  Í kaupstaðnum sjálfum sjá menn ekkert fyrir húsum og þramma öngstrætin með ratljós og minnisblokkir.   Alíslenzkur andi blæs á palestínskan púðurreyk en vökul augu fylgjast með í gluggum, skjálg mörg og bera merki skyldleika.    Samtímis hoppar óséður  bæjarstjórinn yfir óbrúaðan bæjarlækinn en í honum rennur alíslenzkt hland blandað útrunnum flokksskírteinum til sjávar.  Akranesviti sem fyrr, enginn hálfviti og lýsir leiðina burt.    Vestfjörður, sem hrópar í örvæntingu á olíhreinsunarstöð, skartar regnvatnsám enda fáir eftir orðnir til migu.   Þar yrði palestínskum púðurreyk vel fagnað. 

LÁ

BANKASKÖMM

Bankarnir draga nú unnvörpum úr laxveiðiferðum.   Sömuleiðis fá  kaupendur húsnæðis ekki að yfirtaka gömul lán né seljendur að láta þau fylgja með í kaupunum.   Nema vaxtaprósentan hækki til samræmis við nýrri lán.   M.ö.o. á að breyta fyrirliggjandi forsendum bönkunum í hag.   Fyrir kúnnann er þetta eignaskerðing.  Þingmenn tala um að ekki sé hægt að breyta eftirlaunalögum þeirra sjálfra því ótækt sé og jafnvel stjórnarskrárbrot að svipta fólki fyrirliggjandi réttindum sem það reikni með í framtíðinni.    Það hlýtur líka að gilda um íbúðaeigendur.   Bankar mega gjarna hagnast en sífelld móðgun með ofurlaunum, boðsferðum, vaxtaokri, þjónustugjöldum og þvingunum mun hitta þá sjálfa fyrir. 

LÁ  

ÞJÓÐARBLÓMIÐ

Eitt sinn sagði ágætur kunningi minn að ég hefði ekkert vit á pólitík.  Þá fannst mér dómurinn frekar harður en nú eygi ég betur meininguna og er nokkuð sáttur við innleggið.  Alveg eins og þjóðarblómið, Holtasóleyin, við kjósum fegurð og virðingu en raunveruleikinn er túnfífillinn, hann er hið sanna þjóðarblóm.   Þannig sá ég pólitík í Holtasóleynni og trúði að hún snerist um fegurð mannlífsins og bætingu þess.   En stjórnmál eru eins og fíflarnir, skjóta rótum allsstaðar, leggja allt undir sig og virða engin mörk, eina markmiðið yfirráð og fjölgun.  Ekki ólíkt krabbameinsfrumum.  Í vaxandi mæli tekur fólk þátt í stjórnmálum á þessum forsendum og orð kunningja míns réttmæt.  Holtasóleyin stendur þó fyrir sínu, á stangli í óbyggðum, harðgert hálmstrá íslenskrar þjóðar.

LÁ