AUSTUR

Skuldir heimilanna hafa bólgnað út á örfáum árum, margfaldast sýndist mér á súluritinu.  Davíð reynir að slá á þensluna með stýrivaxtahækkun sem auðvitað enn eykur byrðar heimilanna með nýju og hærra vaxtarstigi.      Á meðan á þessum tilfæringum stendur fyllir almenningur  leikfangamollana og gleður kaupmennina með nýjum sölumetum daglega.  Krabbameinsfélagið vefur auðmennina bleikum borðum, býður bleikt vín og bleikar varir.   Á 10 árum er stéttaskipting orðin áþreifanleg í íslenzku þjóðfélagi, haldið uppi af kaupóðri alþýðu sem grætur kjör sín en heldur þó áfram spreði ímyndaðra peninga og uppsker ævilangan þrældóm í þágu auðvalds sem það hatar í senn og dýrkar.   Ef við eigum að halda saman sem þjóð þurfa aðilar báðu megin gjárinnar að gæta hófs, annar í eyðslu, hinn í græðgi.   

ÞINGLÝS

Nú skal krakkinn snoðaður og óværuna út reka fyrir fullt og fast.  Hvurskonar heilsubær er fullur af lús?!  Fáheyrt og hvorki skólastýran né bæjarstjórinn til að miðla málum og koma á þau skikki, sitja þess í stað fjarlægt hafnarmálaþing samfylkingarinnar, hlustandi á fagnaðarerindið og breiðandi út lús óafvitandi.  Það stefnir allt í þinglýs.   

KVENNAKRAFTUR

Horfi maður framhjá þáttastjórnandanum var kynjahlutfallið 50/50 í Silfrinu í dag.  Sjálfum er mér innilega sama en hreifst enn einu sinni af síðasta viðmælandanum, Svandísi Svavarsdóttur.  Kona sú er beinskeytt, talar skýrt og laus við málæði.  Hún virðist gera sér grein fyrir hlutverki sínu og hverra hagsmuna skal gæta.  Á von á uppgangi hennar á næstunni og óska henni velfarnaðar.  Stallsystur Svandísar fyrr í þættinum mæltu fyrir kynjakvóta í fyrirtækjum og jafnréttiseftirliti.  Áherzla kvenréttindabaráttunnar er merkilega einskorðuð við stjórnunarstörf sem auðvitað hentar sumum ágætlega, ekki sízt framagjörnu fólki.  Hinn sanni aðskilnaður kynjanna í launamálum liggur þó í kjörum aðhlynningarstétta og kennara.  Þangað á að beina kröftunum, þar yrði stærsta steininum lyft.  Vilji konur skáka karlaveldi fyrirtækjanna er ekkert sem bannar stofnun kvennafyrirtækis með áherzlur á konur sem eru jú 50% markaðarins.  Kvennabankar, kvennaSPA, kvennabónus, kvennaráðgjöf, kvennaferðir, kvennaorka. kvennaútrás, kvenna þetta og kvenna hitt, af nógu er að taka.   Við konur segi ég þetta:  Velgið karlaveldinu undir uggum með eigin krafti en ekki íþyngjandi lagasetningum á aðra.    

KÖNGULÓIN ER ENN AÐ VEFA

Samningum skal rift, 20 ára einkanot ólíðandi, jafnræðisregla brotin með sérleyfi eins manns og sjálft fundarboðið ólöglegt.  Fyrir utan sérkjör starfsmanna og aðkomu vildarvina.  Niðurstaða stýrihópsins er ótvíræð:  Allt orkar tvímælis og einhliða riftun samnings REI við Grængeysanna réttlætanleg og beinlínis nauðsynleg svo hægt sé að byrja á byrjunarreit.  Samstarf borgarinnar og einkafyrirtækisins á sviði orkumála er því bæði óvíst og í uppnámi.  Samt er því lýst yfir að fyrirhugað sé að taka þátt í 15 milljarða verkefni í útlöndum með sama fyrirtæki.  Svona misvísun ærir óstöðugan og ljóst að köngulóin er enn að vefa.     

BJÖRN BJARNASON

Glugga stundum á önnur blogg, þ.á.m. Björns Bjarnasonar enda glöggur oft og vel að sér.  Nú átelur Björn starfsmenn þá sem ásaka stórverzlanir um blekkingar í garð neytenda, skilur lítt í mynd- og raddbrenglunum í opinberri framgöngu þessa fólks.   Þetta er ein stærsta skuggahlið einkavæðingarinnar, skrímslin sem vaxa, fá en voldug, gírug og ganga út á magafylli og ekkert annað en endalausa magafylli.   Áður fyrr þorði fólk ekki að standa andspænis bankastjórum ríkisbankanna og ráðherrum, nú eru spretthlauparar einkaframtaksins teknir við keflinu.  Örlög uppljóstrara eru sjaldan góð og frumkvæði þeirra  lítils metin þó samfélagið í heild njóti góðs af. 

Björn sakar í sömu grein blaðamann fyrir að ganga erinda yfirboðara sinna og þyrma þeim í umfjöllun sinni.   Legg ekki á það dóm, minni þó á þögn morgunblaðsins og aðgerðarleysi í máli þar sem upplýsingaskylda til almennings var algjörlega hunsuð.  Tel reyndar engan einn betri en annan í þessum efnum en boltinn endar ávallt í greip lesandans, hann metur vægi, gildi, trúverðugleika og vinnubrögð fjölmiðla á sama hátt og hann velur sér epli til átu.  Vonandi kemur þessi neytendaumræða samt almenningi til góða, verður kaupmönnum hvatning og Birni Bjarnasyni óska ég sannlega gæfu í hvívetna.  

VERÖLD ÁN LÖGFRÆÐINGA

Starfsfólk stórmarkaða sakar kaupmenn um bellibrögð gagnvart neytendum, svik í verðkönnunum og jafnvel samráð.  Forstöðumenn þessara verslana kveða nei við öllum ásökunum og hyggjast sækja rétt sinn vegna ærumeiðinga og skaða sem verslunin kann að verða fyrir.  Eins og ævinlega er almenningur berskjaldaður og áhugaleysið bætist við þegar lögspekingar fara með þulur sínar og túlkanir á lagabókstafnum.  Enda er þessi aðferð að senda öll mál í þæfingu bæði fantavinsæl og árangursrík.  Þykist viss um að ef John heitinn Lennon væri hér ennumsprangandi myndi hann bæta einu versi við Imagine og yrkja um veröld án lögfræðinga........ 

SJÁLFGABBHREYFINGAR

Aumleg frammistaða Víkara í bolta kvöldsins verður ekki í minnum höfð.  Var pínlegt að taka þátt í og horfa á hvert vítaskotið á fætur öðru fara í innkast, endalaus samstuð samherja og sjálfsmörk.  Föst leikatriði kristölluðust í  sjálfgabbhreyfingum sem iðulega skiluðu mótherjunum mörkum.  Eina glæta kvöldsins var liðhlaup bæjarstjórans, gekk þá betur um stund.  Heimleiðin var tíðindalaus og Óshlíðin hlaut engan gaum í hugum niðurbrotinna fótboltamannanna.

ALÞJÓÐAFLUGVÖLL VESTUR

Vil sleppa varnargarði í Bolungarvík og nota aurinn til að stækka fyrirliggjandi flugvöll í Dýrafirði og gera hann alþjóðlegan.  Skilst að það sé ekki dýrara en varnargarðurinn snjólausi.  Sé alls enga réttlætingu fyrir varnargarðinum nema snjóvél fylgi.  Flugvöllinn væri hægt að nýta til að flytja ferðafólk beint vestur hvaðanæva úr heiminum, skilst að markaðsþreifingar séu í fullum gangi og lofi góðu.  Hitt væri svo að flytja út fullunnar fiskafurðir af svæðinu.  Þetta myndi efla mjög samkeppnisstöðu svæðisins og breyta hugsanlega neikvæðum hagvexti í jákvæðan.  Mæli með að sveitastjórnarmenn hér vestra beiti sér fyrir þessu. 

LÝS OG MENN

Hljómsveitaræfing í kvöld, reyndar ekki Hrunið en ágætt band samt.  Afmælisundirbúningur í fullum gangi, hundurinn ellefu og elskan mín hálfáttræð.    Hingað til hafa farsímar truflað framgang laganna, sérlega er bæjarstjórinn á mörgum vígstöðvum.   Í kvöld voru sérleg ónot í okkur vegna lúsafaraldurs sem herjar endurtekið á bæjarfélagið.   Í hverju hausbanki áttum við von á spriklandi lús á gólfinu, kláðinn var áberandi og einhver spenningur í loftinu.  Ég ásakaði bæjarstjórann um vanþrif en hafði varla sleppt orðinu þegar stærðar kvikindi straujaði þvert yfir bílskúrsgólfið og hvarf inn í orgelið.  Trymbillinn brást hart við og reyndi að hvolfa orgelinu meðan ég bað lífinu vægðar þó vont væri.   Eftir nokkurt japl sáum við að þetta var ekki lús heldur mús og greyið fékk að fljóta í fatapoka ætluðum fátækum út í kuldann.   Hún ætti þó að plumma sig vön íslenzkri veðráttu en víst mun ég henda út brauskorpu í nótt, minna má það ekki vera.   

GALNAR HUGMYNDIR

Skondið hve margar galnar hugmyndir ná fótfestu, nefni sem dæmi margumtalað hátæknisjúkrahús sem virðist hafa poppað upp eftir sjúkdómslegu eins manns.  Lengi lifi hann en skyldi þurfa hátæknikirkjugarð eftir hans dag?  Hátækni í heilbrigðisvísindum snýst um rannsóknir og sérhæfingu en lega og aðhlynning munu færast í auknum mæli til heimahúsa þar sem skjólstæðingunum verður sinnt.   Vandamál framtíðarinnar kristallast því í mannskap en ekki húsnæði.  Fyrirliggjandi plön ganga þvert á þessa staðreynd og óráðsían stuðla að gliðnun samfélagsins í aðgengi að nauðsynlegri þjónustu.  

Annað rugl er tónlistarhúsið en aldrei hefur tónlistarlíf verið eins fjölskrúðugt og nú, hver stjarnan rekur aðra allt frá óperum upp í rokk.  Þetta hús áttu þeir að byggja og fjármagna sem á því höfðu sérstakan áhuga en að gera þetta að óskabarni þjóðarinnar allrar sýnir best hve lélega stjórnendur við höfum.  Fagna þó afstöðu nýs borgarstjóra hvað varðar Kolaportið. 

Þriðja firran er svo sú endalausa forréttinda- og sjálftökupólitík sem viðgengst í embættismannakerfinu.  Staðgenglar forseta fá ígildi launa bregði hann undir sig betri fætinum, borgarstjóri hefur ráðið aðstoðarmann og þó er til staða nefnd staðgengill borgarstjóra.  Varaborgarfulltrúar fá hundruð þúsunda mánaðarlega fyrir að vera til taks og bílstjórar ráðnir svo dýrmætur tími fari ekki til spillis.   Nefndarstörfum fer líka fjölgandi og allskonar uppákomum, stíliseringum og fatapjatti.  Utanlandsferðir eru orðnar svo tíðar að fjarvistir þykja sjálfsagðar og dagpeningar miða ekki lengur að lágmarksuppihaldi heldur lúxus.   Skyldu kynlífskaup opinberra starfsmanna í útrásinni vera hluti af þeim pakka?